مُهَلَّبی، اَبومحمّد حسن (بصره ۲۹۱ـ بغداد ۳۵۲ق)
دولتمرد عرب تبار دولت آل بویه در بغداد. او از نوادگان مهلب بن ابی صفره و از بلند آوازه ترین اعضای خاندان مهلبی بود. از زندگی او پیش از پیوستن به معزالدوله دیلمی هیچ آگاهی در درست نیست، اما گویا پیش از آن که به احمد بپیوندد در تنگدستی به سر می برد. هنگامی که معزالدوله بغداد را گشود. مهلبی را که منشی وی بود پیشاپیش به بغداد فرستاد (۱۱ جمادی الاولی ۳۳۴ق). در ۳۳۹ق که ابوجعفر محمد بن احمد صیمری درگذشت، حسن مهلبی به جای او وزیر معزالدوله شد. در همان سال معزالدوله او را به سرکوبی شورش عمران بن شاهین به دشت های جنوب عراق فرستاد، اما وزیر از عمران شکست خورد و به بغداد بازگشت. در ۳۴۱ق، یوسف بن وجیه، امیر عمان را که قصد گرفتن بصره را داشت شکست داد اما چون در رفتن به عمان تعلل کرد، معزالدوله او را به بغداد فراخواند. مهلبی پیش از آن که به بغداد برسد در میانۀ راه درگذشت و معزالدوله، دارایی وی و کسانش را مصادره کرد. مهلبی دولتمردی نیک نفس، جوانمرد و بخشنده بود و به شعر و ادب علاقه می ورزید و خود نیز شعر می گفت.
دولتمرد عرب تبار دولت آل بویه در بغداد. او از نوادگان مهلب بن ابی صفره و از بلند آوازه ترین اعضای خاندان مهلبی بود. از زندگی او پیش از پیوستن به معزالدوله دیلمی هیچ آگاهی در درست نیست، اما گویا پیش از آن که به احمد بپیوندد در تنگدستی به سر می برد. هنگامی که معزالدوله بغداد را گشود. مهلبی را که منشی وی بود پیشاپیش به بغداد فرستاد (۱۱ جمادی الاولی ۳۳۴ق). در ۳۳۹ق که ابوجعفر محمد بن احمد صیمری درگذشت، حسن مهلبی به جای او وزیر معزالدوله شد. در همان سال معزالدوله او را به سرکوبی شورش عمران بن شاهین به دشت های جنوب عراق فرستاد، اما وزیر از عمران شکست خورد و به بغداد بازگشت. در ۳۴۱ق، یوسف بن وجیه، امیر عمان را که قصد گرفتن بصره را داشت شکست داد اما چون در رفتن به عمان تعلل کرد، معزالدوله او را به بغداد فراخواند. مهلبی پیش از آن که به بغداد برسد در میانۀ راه درگذشت و معزالدوله، دارایی وی و کسانش را مصادره کرد. مهلبی دولتمردی نیک نفس، جوانمرد و بخشنده بود و به شعر و ادب علاقه می ورزید و خود نیز شعر می گفت.