مهرش

لغت نامه دهخدا

مهرش. [ م ُ هََ رْ رِ ] ( ع ص ) نعت فاعلی از تهریش. رجوع به تهریش شود.

فرهنگ فارسی

نعت فاعلی از تهریش

پیشنهاد کاربران

از مهر گرفته شده، دوستدار ، پسنده. کسیکه با دیگران مهر می ورزد و دوست میدارد.

بپرس