مهرداد ایروانیان (شیراز 1336ش- )
معمار و متخصص ایرانی طراحی شهری. او پس از گذراندن دوره های ابتدایی و متوسطه، تحصیلات معماری خود را در دانشگاه یو اس ال لوییزیانا در آمریکا به پایان رساند و پس از بازگشت به ایران از سال ۱۳۷۰ تاکنون، در دفتر شخصی اش در شیراز، به کار طراحی و اجرای پروژه های مختلف معماری، طراحی شهری و منظره نگاری در شیراز و شهرستان های اطراف مشغول بوده و در دانشگاه آزاد شیراز نیز تدریس می کند.
ایروانیان کار خود را در سال های آخر دهه ی 1370 با برگزاری تعدادی نمایشگاه معماری، که اولین آن ها دروازه ها نام داشت، شروع کرد. در سال ۱۳۸۱ در جشنواره ی ماریل ایتالیا (بخش کشورهای شمال آفریقا و خاور میانه) با اثر دروازه قرآن شیراز شرکت کرد و برنده ی جایزه ی اول مسابقه ی معماری با سنگ، در بخش طراحی شهری شد. از مهم ترین پروژه ها و کارهای اجرایی او به این موارد می توان اشاره کرد: بولوار چمران (باغ بلند) در شیراز (زمان تکمیل: ۱۳۷۰)؛ پارک خواجو در شیراز (زمان تکمیل: ۱۳۷۲)؛ ساختمان شرکت گاز در شیراز (زمان تکمیل: ۱۳۷۳)؛ باغ صفا در شیراز (زمان تکمیل: ۱۳۷۴)؛ دروازه قرآن و خانه ی شماره ی ۳ در شیراز (زمان تکمیل: ۱۳۷۹)؛ پارک صدرا در شیراز (زمان تکمیل: ۱۳۸۰) به علاوه ی طراحی و ساخت تعداد زیادی منازل مسکونی در سال های ۱۳۷۴ تا ۱۳۸۶.
ایروانیان معماری روایت گر است و این روایت گری او از حدود برنامه های کلیشه ای معماران پست مدرن فراتر می رود. روابط حجمی در کارهای او از هر نوع ارتباط ترکیبی به شدت می گریزند. در همه ی پروژه های طراحی شهری او علاوه بر مفاهیم و تکنیک های طراحی، استفاده ی به جا و متهورانه از مواد و مصالح، جایگاه ویژه ای را به خود اختصاص داده است. از مهم ترین مصالح به کارگرفته شده، بتنی است که به صورت عنصری آزاد و به شکل تندیس گونه توسط خود او اجرا شده.
منابع:
http://yon.ir/8t7rU http://yon.ir/HuF9S
معمار و متخصص ایرانی طراحی شهری. او پس از گذراندن دوره های ابتدایی و متوسطه، تحصیلات معماری خود را در دانشگاه یو اس ال لوییزیانا در آمریکا به پایان رساند و پس از بازگشت به ایران از سال ۱۳۷۰ تاکنون، در دفتر شخصی اش در شیراز، به کار طراحی و اجرای پروژه های مختلف معماری، طراحی شهری و منظره نگاری در شیراز و شهرستان های اطراف مشغول بوده و در دانشگاه آزاد شیراز نیز تدریس می کند.
ایروانیان کار خود را در سال های آخر دهه ی 1370 با برگزاری تعدادی نمایشگاه معماری، که اولین آن ها دروازه ها نام داشت، شروع کرد. در سال ۱۳۸۱ در جشنواره ی ماریل ایتالیا (بخش کشورهای شمال آفریقا و خاور میانه) با اثر دروازه قرآن شیراز شرکت کرد و برنده ی جایزه ی اول مسابقه ی معماری با سنگ، در بخش طراحی شهری شد. از مهم ترین پروژه ها و کارهای اجرایی او به این موارد می توان اشاره کرد: بولوار چمران (باغ بلند) در شیراز (زمان تکمیل: ۱۳۷۰)؛ پارک خواجو در شیراز (زمان تکمیل: ۱۳۷۲)؛ ساختمان شرکت گاز در شیراز (زمان تکمیل: ۱۳۷۳)؛ باغ صفا در شیراز (زمان تکمیل: ۱۳۷۴)؛ دروازه قرآن و خانه ی شماره ی ۳ در شیراز (زمان تکمیل: ۱۳۷۹)؛ پارک صدرا در شیراز (زمان تکمیل: ۱۳۸۰) به علاوه ی طراحی و ساخت تعداد زیادی منازل مسکونی در سال های ۱۳۷۴ تا ۱۳۸۶.
ایروانیان معماری روایت گر است و این روایت گری او از حدود برنامه های کلیشه ای معماران پست مدرن فراتر می رود. روابط حجمی در کارهای او از هر نوع ارتباط ترکیبی به شدت می گریزند. در همه ی پروژه های طراحی شهری او علاوه بر مفاهیم و تکنیک های طراحی، استفاده ی به جا و متهورانه از مواد و مصالح، جایگاه ویژه ای را به خود اختصاص داده است. از مهم ترین مصالح به کارگرفته شده، بتنی است که به صورت عنصری آزاد و به شکل تندیس گونه توسط خود او اجرا شده.
منابع:
http://yon.ir/8t7rU http://yon.ir/HuF9S
wikijoo: مهرداد_ایروانیان