مهربان سوز. [ م ِ ] ( نف مرکب ) سوزنده عاشق. که موجب سوز و گداز عاشق شود. که محب را به سوز و گداز افکند : هریک از چهره عالم افروزی مهرسازی و مهربان سوزی.نظامی.
