مهراوه

مکانی را درست می کردند که در آنجا خورشید به درون محل عبادت می تابید و زیر آنجا را استخری درست می کردند به نماد آب. این محل عبادت محل حضور خورشید و آب بود. هنوز هم در میان ایزدیهای کوردستان که بازماندگان آئین کهن میترائیسم هستند مهراوه همان جایی است که خورشید و آب در آنجا دیده می شود. واژه محراب عربی شده مهراوه است.

مهراوه یا مهرآبه هم عبادتگاه پیروان آیین مهرپرستی یا آیین غیر توحیدی میترائیسم بوده است.
دینی که قبل از ادیان توحیدی، رومیان و ایرانیان پیرو آن بودن. و بعد مسیحیت و زرتشتی جای اون رو گرفت