مهر پرورده

لغت نامه دهخدا

مهرپرورده. [ م ِ پ َرْ وَ دَ / دِ ] ( ن مف مرکب ) پرورده به آفتاب. که تابش آفتاب آن را رسانده باشد. || پرورده به محبت :
میوه هایی است مهرپرورده
هر درختی ز باغی آورده.
نظامی.

فرهنگ فارسی

پروده به آفتاب . که تابش آفتاب آن را رسانده باشد .

پیشنهاد کاربران

بپرس