مهر علی تبریزی

[ویکی شیعه] ملامهرعلی تبریزی خویی (۱۲۶۲ ۱۱۸۲ق)، شاعر قرن سیزدهم است که به سه زبان ترکی، فارسی و عربی شعر می سرود و تخلص او در فارسی و ترکی «فدوی» بود. عمده شهرت وی به سبب قصیده مدحیه یا غدیریه اوست. او همچنین قصیده ای در مدح پیامبر اکرم(ص) دارد. شعرهای عربی و فارسی او غالبا ضعیف و اشعار ترکی او دارای مضامین زیبا، عاشقانه و حکمی است.
سال تولد او به درستی معلوم نیست ولی از تصریح فرهاد میرزا به اینکه در ۱۲۶۲ق به سن هشتادسالگی از دنیا رفته، پیداست که سال تولد او حدود ۱۱۸۲ق بوده است. در زادگاه او نیز به سبب اشتهارش به زنوزی و خویی اختلاف وجود دارد.
ملامهرعلی تحصیلات ابتدایی را در خوی به انجام رسانید، سپس برای ادامه تحصیل به عراق، خراسان و اصفهان سفر کرد و بسیاری از علوم را فراگرفت. او به نجوم علاقه ای وافر داشت و خطاطی هم می کرد. در اواخر عمر به تبریز رفت و بدین سبب به ادیب تبریزی نیز شهرت یافت. وی مدتی نیز در مرند ساکن بود و تأسیس مدرسه ای را در آن شهر به او نسبت می دهند.