مهر دهان

لغت نامه دهخدا

مهردهان. [ م ُ دَ ] ( ص مرکب ) روزه دار. صایم. مهردهانان ؛ روزه داران. ( برهان ). || خاموش. ساکت. و رجوع به ترکیب مهر دهان ذیل مهر شود.

فرهنگ فارسی

روزه دار صایم .

فرهنگ معین

(مُ. دَ ) (ص مر. ) روزه دار.

پیشنهاد کاربران

بپرس