مهذر

لغت نامه دهخدا

مهذر. [ م ِ ذَ ] ( ع ص )مرد بیهوده گوی. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). مهذار. مهذارة. بیهوده گوی. ( از اقرب الموارد ).

فرهنگ فارسی

مرد بیهوده گوی . بیهوده گوی

پیشنهاد کاربران

بپرس