مهدی شخصی

[ویکی فقه] لفظ مهدی مفهوم عامی دارد و به کار بردن آن به هر فردی که خدا او را هدایت کرده باشد، جایز است. با این حال روشن است مقصود از مهدی که بر زبان مبارک حضرت رسول (صلی الله علیه وآله) جاری شده، یک عنوان خاص و لقب شخصی معین و عزیز است.
لفظ مهدی مفهوم عامی دارد و به کار بردن آن به هر فردی که خدا او را هدایت کرده باشد، جایز است. با این مفهوم، همۀ پیامبران و اوصیا (علیهم لسلام) مهدی هستند. حتی به کار بردن این واژه دربارۀ افراد دیگری که در مکتب آن بزرگواران تربیت و هدایت یافته اند، جایز است. با این حال روشن است مقصود از مهدی که بر زبان مبارک حضرت رسول (صلی الله علیه وآله) جاری شده، یک عنوان خاص و لقب شخصی معین و عزیز است. پیامبر (صلی الله علیه وآله) به ظهور او بشارت داده و مسلمانان را فرا خوانده است که در ردیف منتظران ظهور او باشند.
مهدی به مفهوم شخصی
براساس اخبار معتبر، مهدی لقب موعود آخر الزمان است که حتی تبار و اوصاف او در احادیث معتبر مورد اشاره قرار گرفته است. این ویژگی ها بر هیچ کس، جز امام دوازدهم فرزند امام حسن عسکری (علیه السلام) قابل تطبیق نیست.لقب مهدی به این معنا (مورد هدایت خدا و احیاگر اسلام و پرکنندۀ جهان از عدل وداد و...) نخستین بار دربارۀ آن حضرت به کار رفت و این، در عصر پیامبر اکرم (صلی الله علیه وآله) انجام گرفت و مهدی به عنوان رهایی بخش، معرفی شد.
مهدی به مفهوم نوعی
مهدی به مفهوم نوعی، فردی نامعین است که در زمانی مناسب، زاده خواهد شد و جهان را پر از عدل وداد خواهد کرد. این، از هیچ یک از روایات نقل شده از پیامبر (صلی الله علیه وآله) و امامان (علیهم لسلام) قابل استفاده نیست.
← دیدگاه منطق و برهان
...