مهدی ستایشگر

پیشنهاد کاربران

مهدی ستایشگر ( زادهٔ ۱۲ تیر ۱۳۲۷ در تهران ) موسیقی دان، نوازندهٔ سنتور، پژوهشگر و شاعر اهل ایران است. کتاب ۳ جلدی «واژه نامهٔ موسیقی ایران زمین» از آثار سرشناس او است.
مهدی ستایشگر، ۱۲ تیر سال ۱۳۲۷ در تهران متولد شد. در کودکی تحت نظر پدرش «حبیب الله ستایشگر» و «تاج کاظمینی» با موسیقی آوازی آشنا شد و به کلاس های «نورعلی برومند» راه یافت. او از کودکی به سرودن شعر نیز می پرداخت. وی پس از پایان تحصیل رشتهٔ ادبیات در مدرسهٔ علمیه، در سال ۱۳۴۶ وارد دانشگاه تهران شد. همزمان با تحصیل در رشتهٔ جامعه شناسی و ادبیات فارسی، در هنرستان موسیقی ملی فراگیری ساز سنتور را نزد «محمد حیدری» ادامه داد و پس از آن از کلاس های «فرامرز پایور» و «محمود کریمی» بهره برد. او فعالیت های هنری خود را از دانشگاه تهران آغاز و با گروه های موسیقی همکاری کرد. وی سال ها به تدریس و پژوهش در موسیقی مشغول است و از سال ۱۳۷۷ مدیرمسئول و سردبیر مجلهٔ تخصصی «هنر موسیقی»، نخستین نشریهٔ موسیقی پس از انقلاب سال ۱۳۵۷ است. او در سال ۱۳۸۷ مدرک درجهٔ یک هنری خود را از شورای ارزشیابی هنرمندان کشور دریافت کرد.
...
[مشاهده متن کامل]

مهدی ستایشگر٬ در سال ۱۳۸۱ در هجدهمین جشنواره موسیقی فجر مورد تقدیر قرار گرفت.
از جمله آثار و فعالیت های هنری مهدی ستایشگر به موارد زیر می توان اشاره نمود:
• اجرای آواز در گروه موسیقی دبیرستان هدف تهران با همکاری نادر مجد - ۱۳۴۲
• سرپرستی گروه موسیقی دانشگاه تهران در مسابقات هنری بابلسر و برگزیده شدن دانشگاه تهران به خوانندگی سوسن مطلوبی ( با نام هنری سروش ایزدی ) - ۱۳۴۹
• نوازندگی سنتور، اجرای ۱۰ کنسرت در کشورهای اروپایی با گروه سازهای ملی به سرپرستی حسین علیزاده و به خوانندگی شهرام ناظری ۱۳۶۸–۱۳۶۷ / آلبوم موسیقی «نوروز»
• نوازندگی سنتور در آلبوم های موسیقی «یاد یار مهربان» اثر فرهاد فخرالدینی با صدای کاوه دیلمی و «صبحگاهی» اثر حسین علیزاده با صدای محسن کرامتی ۱۳۶۸–۱۳۶۷
• آهنگسازی و شعر در آلبوم موسیقی «حال دل» با صدای بهرام سارنگ منتشرشده توسط مؤسسهٔ سروش ۱۳۷۵

مهدی ستایشگر
منابع• https://fa.wikipedia.org/wiki/مهدی_ستایشگر

بپرس