سید مهدی بلیغ ( زادهٔ شهریار – درگذشتهٔ ۲۰ فروردین ۱۳۶۰ در تهران ) مشهور به آرسن لوپن ایران، یک دزد و خلاف کار ایرانی بود که بیشتر کارهای غیرقانونی خود را در دهه های ۳۰ و ۴۰ خورشیدی انجام داد. او در یکی از این کلاهبرداری های هوشمندانه خود کاخ دادگستری تهران را به دو تاجر خارجی به صورت غیرقانونی فروخت. مهدی بلیغ که به علت قتل عمد در زندان بود بعد از پیروزی انقلاب ۱۳۵۷ ایران از زندان آزاد شد. اما مدت کوتاهی پس از آن به دلیل اعتیاد و همراه داشتن مواد مخدر دوباره دستگیر و به دستور صادق خلخالی تیرباران شد.
... [مشاهده متن کامل]
مهدی بلیغ در شهریار زاده شد. او فقیر و بی سواد ولی باهوش بود و از جوانی به راه خلاف کشیده شد.
مهدی بلیغ در سال ۱۳۲۷ مهدی نظری و هوشنگ مجتبایی سه دزد با سابقه و تیزهوش بودند که تصمیم گرفتند با هم متحد شده و یک باند سرقت تشکیل بدهند. آن ها با هم پیمان بستند اگر هرکدام به چنگ پلیس افتادند دیگری برای رهایی او تلاش کند. در این میان کسی که بیش از دو تن دیگر به این عهد و پیمان، دل بست و وفادار ماند مهدی بلیغ بود که زودتر از آن دو هم گرفتار شد. بلیغ پس از اینکه دستگیر شد چون تحمل زندان را نداشت برای برادرش نامه ای نوشت و از او خواست تا به سراغ دو همدستش برود و از آنان برای آزادی خود درخواست یاری و کمک کند. اما پس از مدت کوتاهی متوجه شد که دو همدستش نه تنها به یاری او نخواهند آمد بلکه در غیاب او همسرش را نیز فریب داده اند. از این رو بی قراری او برای رهایی از زندان و گرفتن انتقام بیشتر شد و بالاخره روزی که حکم آزادی را گرفت نقشه ای ماهرانه کشید تا از دو یار بی وفا و خیانتکارش انتقام بگیرد.
مهدی بلیغ برای اجرای نقشه اش در نخستین اقدام خانه ای را در منطقه قلهک اجاره کرد و پس از آن شروع به جستجو برای یافتن مهدی نظری و هوشنگ مجتبایی کرد. در این جستجوها بود که او متوجه شد هوشنگ از کشور به فرانسه فرار کرده است؛ بنابراین همه تلاش خود را برای یافتن مهدی نظری آغاز کرد. در کنار این جستجوها مهدی بلیغ لحظه ای آرام و قرار نداشت به دزدی ها و شرارت های خود ادامه می داد. در این هنگام با مردی ایتالیایی به نام «آلبرت» آشنا شد. آلبرت نیز مردی خلافکار بود. این دوستی تازه برای مهدی بلیغ باعث شد تا او با دامنه و قدرتی بیشتر به کارهای خلاف خود ادامه دهد.
مهدی بلیغ با این بهانه که نقشه یک دزدی بزرگ را کشیده و می خواهد اینکار را با همکاری مهدی نظری انجام دهد او را به خانه ای اجاره ای کشاند و او را در زیرزمین آن خانه کشت. وی به همین اتهام در سال ۱۳۳۷ در شعبه دوم دیوان عالی جنایی محاکمه، و به حبس ابد محکوم شد. او در این دادگاه به دوازده فقره بزه از جمله قتل مهدی نظری محاکمه شد. اما از یازده اتهام تبرئه شد و تنها به جرم قتل حبس ابد گرفت. اما در زندان هم دست از کلاهبرداری برنداشت و تلویزیون زندان را به قیمت ۱۰۰ تومان به یک زندانی فروخت. مهدی بلیغ وقت آزاد خود را به مطالعه قوانین قضایی و دادرسی می گذراند. برای همین به مسائل حقوقی آشنا بود و به زندانیان مشاوره می داد. او هنگامی که در زندان قصر بود خود را بالاتر از زندانیان عادی می دید و تلاش می کرد با زندانی های سیاسی و جرائم مهم، همنشین باشد.
... [مشاهده متن کامل]
مهدی بلیغ در شهریار زاده شد. او فقیر و بی سواد ولی باهوش بود و از جوانی به راه خلاف کشیده شد.
مهدی بلیغ در سال ۱۳۲۷ مهدی نظری و هوشنگ مجتبایی سه دزد با سابقه و تیزهوش بودند که تصمیم گرفتند با هم متحد شده و یک باند سرقت تشکیل بدهند. آن ها با هم پیمان بستند اگر هرکدام به چنگ پلیس افتادند دیگری برای رهایی او تلاش کند. در این میان کسی که بیش از دو تن دیگر به این عهد و پیمان، دل بست و وفادار ماند مهدی بلیغ بود که زودتر از آن دو هم گرفتار شد. بلیغ پس از اینکه دستگیر شد چون تحمل زندان را نداشت برای برادرش نامه ای نوشت و از او خواست تا به سراغ دو همدستش برود و از آنان برای آزادی خود درخواست یاری و کمک کند. اما پس از مدت کوتاهی متوجه شد که دو همدستش نه تنها به یاری او نخواهند آمد بلکه در غیاب او همسرش را نیز فریب داده اند. از این رو بی قراری او برای رهایی از زندان و گرفتن انتقام بیشتر شد و بالاخره روزی که حکم آزادی را گرفت نقشه ای ماهرانه کشید تا از دو یار بی وفا و خیانتکارش انتقام بگیرد.
مهدی بلیغ برای اجرای نقشه اش در نخستین اقدام خانه ای را در منطقه قلهک اجاره کرد و پس از آن شروع به جستجو برای یافتن مهدی نظری و هوشنگ مجتبایی کرد. در این جستجوها بود که او متوجه شد هوشنگ از کشور به فرانسه فرار کرده است؛ بنابراین همه تلاش خود را برای یافتن مهدی نظری آغاز کرد. در کنار این جستجوها مهدی بلیغ لحظه ای آرام و قرار نداشت به دزدی ها و شرارت های خود ادامه می داد. در این هنگام با مردی ایتالیایی به نام «آلبرت» آشنا شد. آلبرت نیز مردی خلافکار بود. این دوستی تازه برای مهدی بلیغ باعث شد تا او با دامنه و قدرتی بیشتر به کارهای خلاف خود ادامه دهد.
مهدی بلیغ با این بهانه که نقشه یک دزدی بزرگ را کشیده و می خواهد اینکار را با همکاری مهدی نظری انجام دهد او را به خانه ای اجاره ای کشاند و او را در زیرزمین آن خانه کشت. وی به همین اتهام در سال ۱۳۳۷ در شعبه دوم دیوان عالی جنایی محاکمه، و به حبس ابد محکوم شد. او در این دادگاه به دوازده فقره بزه از جمله قتل مهدی نظری محاکمه شد. اما از یازده اتهام تبرئه شد و تنها به جرم قتل حبس ابد گرفت. اما در زندان هم دست از کلاهبرداری برنداشت و تلویزیون زندان را به قیمت ۱۰۰ تومان به یک زندانی فروخت. مهدی بلیغ وقت آزاد خود را به مطالعه قوانین قضایی و دادرسی می گذراند. برای همین به مسائل حقوقی آشنا بود و به زندانیان مشاوره می داد. او هنگامی که در زندان قصر بود خود را بالاتر از زندانیان عادی می دید و تلاش می کرد با زندانی های سیاسی و جرائم مهم، همنشین باشد.
