( مهاکاة ) مهاکاة. [ م ُ ] ( ع مص ) سبک شمردن عقل کسی را. ( منتهی الارب ). سبک شمردن عقل و دانش کسی را. ( ناظم الاطباء ). کوچک دانستن و حقیر شمردن عقل کسی را. استصغار عقل کسی. ( از اقرب الموارد ).
فرهنگ فارسی
سبک شمردن عقل کسی را ٠ سبک شمردن عقل و دانش کسی را ٠
