مهاکالیه. [ م ِ لی ی َ ] ( اِخ ) نام دینی است به هندوستان و پیروان این دین را بتی است به نام مهاکال و او را چهار دست است و رنگش آسمان گون است و بر سرمویی انبوه و فروهشته دارد، دندانهای او پیدا و شکمش برهنه است و بر پشت او پوست پیلی که خون از او چکان است و آن با پوست دو دست فیل بر او گره زده و استوار ساخته اند. بر یک دست او ماری بزرگ دهان گشاده و در دست دیگر عصایی و به دست سوم سر مردی و دست چهارم افراشته است و دو مار بزرگ بر تن پیچیده دارد و دو مار به جای گوشوار از گوشهای او آویخته است و بر سر اوتاجی از استخوان کاسه سر آدمیان و طوقی نیز از این استخوان و او دیوی ستنبه است که برای بزرگی قدر او سزاوار پرستش و صاحب خصال متضاد از محمود و مذموم و محبوب و مکروه و عطا و منع و احسان و اسائه شمارند واو را پناه و ملجاء شدائد دانند. ( از ابن الندیم ).
فرهنگ فارسی
نام دینی است به هندوستان و پیروان این را بتی است به بنام مهاکال و او را چهار دست است ٠
