مهاصاه

لغت نامه دهخدا

( مهاصاة ) مهاصاة. [ م ُ ] ( ع مص ) پشت شکستن و سست کردن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). پشت کسی را شکستن. ( از اقرب الموارد ).

فرهنگ فارسی

پشت شکستن و سست کردن ٠ پشت کسی را شکستن ٠

پیشنهاد کاربران

بپرس