مهاراه

لغت نامه دهخدا

( مهاراة ) مهاراة. [ م ُ ] ( ع مص ) با هم فسوس کردن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). با هم فسوس کردن و شوخی کردن. ( ناظم الاطباء ).

فرهنگ فارسی

با هم فسوس کردن ٠ با هم فسوس کردن و شوخی کردن ٠

پیشنهاد کاربران

بپرس