مهاجرت دگرباشان جنسی به مهاجرت همجنسگرایان، دوجنسگرایان، تراجنسیتی ها و افراد کوئیر ( LGBTQ ) به طور بین المللی یا درون کشوری است، که اغلب برای فرار از تبعیض و بدرفتاری به خاطر گرایش جنسی یا هویت جنسی شان انجام می شود. در سطح جهانی، بسیاری از دگرباشان جنسی تلاش می کنند که از مناطق تبعیض آمیز به مناطق با روامداری بیشتر بروند.
... [مشاهده متن کامل]
کشورهای برجسته به خاطر مهاجرت قابل توجه دگرباشان عبارتند از: ایران، عراق، جامائیکا، پاکستان، عربستان سعودی و برزیل.
مهاجران دگرباش جنسی اغلب به کانادا، انگلیس و ایالات متحده مهاجرت می کنند. در سال ۱۹۹۴، قانون مهاجرت ایالات متحده آزار و اذیت جنسی را به عنوان مبنای درخواست پناهندگی شناخت. باراک اوباما، رئیس جمهور آمریکا، به سازمان های فدرال دستور داد پناهندگی برای افراد تحت تعقیب قانونی دگرباش جنسی را بپذیرد. از سال ۲۰۰۸، تنها نروژ، ایسلند، دانمارک، ایالات متحده و سوئیس در زمینه پذیرفتن پارتنر شخص مهاجر تفاوتی بین همجنس گرایان و دگرجنس گرایان قائل نمی شوند.
تعداد افراد دگرباش جنسی که به دنبال پناهندگی در ایالات متحده هستند، در حال حاضر معلوم نیست.
در مقایسه با کشورهای خاورمیانه، اسرائیل دارای سیاستهای حمایتی بیشتر از دگرباشی جنسی است و درخواست پناهندگی دگرباشان جنسی را می پذیرد. اسراییل کنوانسیون و پروتکل مربوط به وضعیت پناهندگان در سال ۱۹۵۱ را تصویب کرد که به لحاظ نظری به هر کسی که با «ترس و واهمه و آزار و اذیت» شناخته می شود حمایت می کند و اخراج پناهندگان را به کشوری که زندگی آنها در آن تهدید شده است، ممنوع می کند. این سیاست به صراحت توسط اسرائیل دنبال نمی شود، اما مهاجران دگرباش جنسی فلسطینی به جوامع دگرباشی جنسی اسرائیلی پذیرفته شده اند، در حالی که ازدواج های قانونی دگرباشان ( در کشورهای دیگر ) به طور رسمی به رسمیت شناخته می شود، اما ازدواج همجنسگرایان در اسرائیل قانونی نیست. به عنوان یک نتیجه، مهاجرت افراد دگرباش جنسی از دیگر کشورهای خاورمیانه به اسرائیل دیده شده است. تل آویو در سال ۲۰۱۰ توسط مجله بیرون به عنوان «پایتخت همجنس گرای خاورمیانه» نامیده شد.
اکثر خانواده های مهاجران دگرباش جنسی از نپال و فیلیپین نشان می دهد که اگر چه بیشتر خانواده های مهاجرین شیوه زندگی شخص مهاجر را تأیید نمی کنند، اما پرداخت های نقدی ( یعنی زمانی که فردی که مهاجرت کرده است پول به خانواده خود در نپال و فیلیپین ارسال می کند ) اختلافات مربوط به جنسیت و / یا عدم انطباق جنسیتی را کمتر کرده است.
... [مشاهده متن کامل]
کشورهای برجسته به خاطر مهاجرت قابل توجه دگرباشان عبارتند از: ایران، عراق، جامائیکا، پاکستان، عربستان سعودی و برزیل.
مهاجران دگرباش جنسی اغلب به کانادا، انگلیس و ایالات متحده مهاجرت می کنند. در سال ۱۹۹۴، قانون مهاجرت ایالات متحده آزار و اذیت جنسی را به عنوان مبنای درخواست پناهندگی شناخت. باراک اوباما، رئیس جمهور آمریکا، به سازمان های فدرال دستور داد پناهندگی برای افراد تحت تعقیب قانونی دگرباش جنسی را بپذیرد. از سال ۲۰۰۸، تنها نروژ، ایسلند، دانمارک، ایالات متحده و سوئیس در زمینه پذیرفتن پارتنر شخص مهاجر تفاوتی بین همجنس گرایان و دگرجنس گرایان قائل نمی شوند.
تعداد افراد دگرباش جنسی که به دنبال پناهندگی در ایالات متحده هستند، در حال حاضر معلوم نیست.
در مقایسه با کشورهای خاورمیانه، اسرائیل دارای سیاستهای حمایتی بیشتر از دگرباشی جنسی است و درخواست پناهندگی دگرباشان جنسی را می پذیرد. اسراییل کنوانسیون و پروتکل مربوط به وضعیت پناهندگان در سال ۱۹۵۱ را تصویب کرد که به لحاظ نظری به هر کسی که با «ترس و واهمه و آزار و اذیت» شناخته می شود حمایت می کند و اخراج پناهندگان را به کشوری که زندگی آنها در آن تهدید شده است، ممنوع می کند. این سیاست به صراحت توسط اسرائیل دنبال نمی شود، اما مهاجران دگرباش جنسی فلسطینی به جوامع دگرباشی جنسی اسرائیلی پذیرفته شده اند، در حالی که ازدواج های قانونی دگرباشان ( در کشورهای دیگر ) به طور رسمی به رسمیت شناخته می شود، اما ازدواج همجنسگرایان در اسرائیل قانونی نیست. به عنوان یک نتیجه، مهاجرت افراد دگرباش جنسی از دیگر کشورهای خاورمیانه به اسرائیل دیده شده است. تل آویو در سال ۲۰۱۰ توسط مجله بیرون به عنوان «پایتخت همجنس گرای خاورمیانه» نامیده شد.
اکثر خانواده های مهاجران دگرباش جنسی از نپال و فیلیپین نشان می دهد که اگر چه بیشتر خانواده های مهاجرین شیوه زندگی شخص مهاجر را تأیید نمی کنند، اما پرداخت های نقدی ( یعنی زمانی که فردی که مهاجرت کرده است پول به خانواده خود در نپال و فیلیپین ارسال می کند ) اختلافات مربوط به جنسیت و / یا عدم انطباق جنسیتی را کمتر کرده است.
