مه زاده

لغت نامه دهخدا

مه زاده. [ م ِه ْ دَ / دِ ] ( ن مف مرکب ) مهزاد. شاهزاده. مهترزاده :
نیاید همی بانگ مهزادگان
مگر کشته شد شاه آزادگان.

دقیقی.

شدش پیش با خیل مه زادگان
تن خویش کرد از فرستادگان.

اسدی.

و رجوع به ماده قبل شود.

مهزاده : مهزاده اسم دختر ( فارسی ) به معنی : زاده ماه ، زیبا .