مه دیدار. [ م َه ْ ] ( ص مرکب ) دارای دیداری چون ماه. با چهره ای چون ماه زیبا : ترک مه دیدار دار و زلف عنبربوی بوی جام مالامال گیر و تحفه بستان ستان.فرخی.
