مَنْگِن، جِیْمز (۱۸۰۳ـ۱۸۴۹)(Mangan, James)
مَنْگِن، جِیْمز
شاعر و مترجم ایرلندی. در دوبلین زاده شد و تا ۱۸۲۸ کارمند بود، اما پس از آن به نویسندگی روی آورد. آثارش غالباً مربوط به تاریخ و افسانه های ایرلندی است، که مهم ترین آن ها عبارت اند از جُنگ جرمانیکا (۱۸۴۵) و رمانس ها و ترانه های ایرلند (۱۸۵۰). ترجمه های انگلیسی اشعار ایرلندی، به ویژه «روزالین مغموم» و «شخص بی نام» را در شاعران و شعر مونستر (۱۸۴۹) منتشر کرد؛ او یکی از شاعران انگلیسی ـ ایرلندی پیش از دبلیو بی ییتس است. با نشریه های طنز دوبلین، ستارۀ دنباله دار، و نیشن (تأسیس ۱۸۴۲) کار می کرد و برای بسیاری از روزنامه های ایرلند با نام های مستعار مقاله می فرستاد. شرح حال او در کتابش با نام زندگی نامۀ خودنوشت سرشار از تصویرهای رنج دهشتبار، محرومیت، و شکنجه است. شعرش، که ناهمگون و بیمارگونه بود، گاه به فصاحتی استادانه دست می یافت (غالباً در ترجمه های آزادش از شعر ایرلندی و حتی عربی که دانشی از آن ها نداشت). به تریاک و الکل معتاد بود و براثر وبا درگذشت.
مَنْگِن، جِیْمز
شاعر و مترجم ایرلندی. در دوبلین زاده شد و تا ۱۸۲۸ کارمند بود، اما پس از آن به نویسندگی روی آورد. آثارش غالباً مربوط به تاریخ و افسانه های ایرلندی است، که مهم ترین آن ها عبارت اند از جُنگ جرمانیکا (۱۸۴۵) و رمانس ها و ترانه های ایرلند (۱۸۵۰). ترجمه های انگلیسی اشعار ایرلندی، به ویژه «روزالین مغموم» و «شخص بی نام» را در شاعران و شعر مونستر (۱۸۴۹) منتشر کرد؛ او یکی از شاعران انگلیسی ـ ایرلندی پیش از دبلیو بی ییتس است. با نشریه های طنز دوبلین، ستارۀ دنباله دار، و نیشن (تأسیس ۱۸۴۲) کار می کرد و برای بسیاری از روزنامه های ایرلند با نام های مستعار مقاله می فرستاد. شرح حال او در کتابش با نام زندگی نامۀ خودنوشت سرشار از تصویرهای رنج دهشتبار، محرومیت، و شکنجه است. شعرش، که ناهمگون و بیمارگونه بود، گاه به فصاحتی استادانه دست می یافت (غالباً در ترجمه های آزادش از شعر ایرلندی و حتی عربی که دانشی از آن ها نداشت). به تریاک و الکل معتاد بود و براثر وبا درگذشت.
wikijoo: منگن،_جیمز_(۱۸۰۳ـ۱۸۴۹)