منگشت

لغت نامه دهخدا

منگشت. [ م َ گ َ ] ( اِخ ) قلعه ای است در جنوب غربی مال امیر حالیه. رجوع به تاریخ مغول ص 444،445،446 و جغرافی غرب ایران ص 31 و 61 شود.

پیشنهاد کاربران

شهرستان منگشت به غلط صیدون نامیده می شود.
طایفه منگشتی از ایل چهارلنگ کیان ارثی بختیاری میباشند که در کوه منگشت و باغملک ساکن هستند.
منگشت منطقه ای در زاگرس شهرستان باغملک خوزستان
مُنگَشت نام بزرگ ترین کوه استان خوزستان و شهرستان ایذه می باشد که ارتفاع ان حدود 3500 متر است که نیمی از سال سفید پوش برف میشود
روستای تلخاب کلات
آرامگاه منگشت در این روستا قرار دارد
در دهستان جهانگیری مسجدسلیمان
محل سکونت طایفه خلیلی بیگیوند پلنگ
منجزی

بپرس