منگال

/mangAl/

معنی انگلیسی:

sickle

لغت نامه دهخدا

منگال. [ م َ ] ( اِ ) داس. دستغاله : به دور راهت نمی دهند منگالت را که نمیگیرند. ( امثال و حکم دهخدا ج 1 ص 402 ).

( اسم ) داس دستغاله ( امثال و حکم دهخدا . چا . ۲ ج ۴٠۲:۱ )

داس، داسگاله.

( مَنگال ) چهره؛ اعضا سر

داس

مَنگال:افزارو ادات درو بزرگتر از داس که تیغه هلالی آن دندانه ندارد.
نمونه:بلخی تیغه چنگال رابالا گرفت. . . ( کلیدر، ج۶، ص۱۷۳۹ )
محمدجعفر نقوی

مِنگالMeng�l : ابزار سنگین درو
مانند: اما چندان نحیف و لاغر که به دم منگول و بایتی نمی آمدند.
کلیدر
محمود دولت آبادی

ال درمنگال صحیح نمی باشدو

ابزار درو