منکاوی

محتمل است که «من » تورات همان «من » نباشد که در قرون وسطی و عصر حاضر بدین نام خوانده می شود، بلکه لیخن مأکول باشد و کلمه کاوی ( ع ص ) به آتش داغ دهنده به عضو. ( آنندراج ) . سوزنده پوست را به آهن و مانند آن گویند که در کل منکاوی به معنای چیزی از جنس عشق که با آتش سوزان عشق دل به معشوقه خویش می سپارد.