منوچهر کی مرام ( زاده ۱۳۰۶ در تهران – درگذشته ۲۵ آذر ۱۳۸۲ پاریس ) فیلم نامه نویس اهل ایران بود. او تا زمان انقلاب یکی از پرکارترین فیلم نامه نویسان سینمای تجاری ایران محسوب می شد.
منوچهر کی مرام در سال ۱۳۰۶ در تهران به دنیا آمد، او فارغ التحصیل دکترای دامپزشکی بود و سال ها در وزارت کشاورزی و اداره دامپروری به خدمت اشتغال داشت، اما آنچه بیشتر مورد علاقه او بود و به آن شناخته می شد نویسندگی داستان برای مجلات هفتگی تهران و فیلمنامه برای سینمای ایران بود.
... [مشاهده متن کامل]
وی فعالیت سینمایی خود را به عنوان نویسنده با فیلم «مرجان» ( ۱۳۳۵ ) به کارگردانی شهلا ریاحی آغاز کرد.
او در زمانی نوجوانی، به دلیل آشنایی پدرش با عبدالحسین نوشین، کارگردان و بازیگر تئاتر، به کلاس های او در حزب توده راه یافت و در نمایشنامه «توپاز» که نوشین به صحنه آورد نقش کوچکی ایفا کرد وعلاقه به تئاتر و نمایشنامه از همان جا بود که در او پا گرفت.
کی مرام در سال ۱۳۲۵ که نخستین داستانش را نوشت تا وقوع انقلاب اسلامی، حدود پانصد داستان با اسامی مستعار و بیشتر برای مجله زن روز بیش از چهل نمایشنامه برای رادیو و تلویزیون، حدود بیست نمایشنامه برای تئاتر و سی فیلمنامه برای سینمای آن زمان نوشت.
آخرین اثر او کتاب "رفقای بالاً خاطرات او از حزب توده است که ده سال پیش در تهران منتشر شد و به تجدید چاپ هم رسید.
کی مرام حدود دوازده سال پیش در گفتگویی با بی بی سی دربارهٔ فیلمنامه نویسی برای سینمای ایران، از جمله گفت:
"اصولا آن سینمایی که من بیشتر تویش کار می کردم یا آلوده بودم، به این ترتیب نبود که من سناریوام را بنویسم و بگذارم زیربغلم و بگردم یک کارگردان پیدا کنم که این سناریو را فیلم بکند. در حقیقت مهم بازیگر اول فیلم بود که داستان روی کی نوشته شود. ما باید می دیدیم که کدام تهیه کننده برای کدام بازیگر دنبال سناریو می گردد؛ بنابراین سناریو را اساس بازیگر و مثل لباس بر تن او می دوختیم. نظریاتی که تهیه کننده می داد بعد از این مرحله بود. یعنی می گفت این دو" بزن بزن " کم داره یا دو تا آهنگ و آواز کم داره یا اینکه می گفت این جا خوب است اشکی بگیریم، وایده هایی از این قبیل. من هم تا آنجا که می شد به خورد قصه داد سعی می کردم این کار را بکنم.
منوچهر کی مرام بر اثر سکته قلبی در ۲۵ آذر ۱۳۸۲ در فرانسه درگذشت. پیکر وی بعدازظهر شنبه بیستم دسامبر ۲۰۰۳، کی مرام در «گورستان مون پارناس» پاریس به خاک سپرده شد.
منوچهر کی مرام در سال ۱۳۰۶ در تهران به دنیا آمد، او فارغ التحصیل دکترای دامپزشکی بود و سال ها در وزارت کشاورزی و اداره دامپروری به خدمت اشتغال داشت، اما آنچه بیشتر مورد علاقه او بود و به آن شناخته می شد نویسندگی داستان برای مجلات هفتگی تهران و فیلمنامه برای سینمای ایران بود.
... [مشاهده متن کامل]
وی فعالیت سینمایی خود را به عنوان نویسنده با فیلم «مرجان» ( ۱۳۳۵ ) به کارگردانی شهلا ریاحی آغاز کرد.
او در زمانی نوجوانی، به دلیل آشنایی پدرش با عبدالحسین نوشین، کارگردان و بازیگر تئاتر، به کلاس های او در حزب توده راه یافت و در نمایشنامه «توپاز» که نوشین به صحنه آورد نقش کوچکی ایفا کرد وعلاقه به تئاتر و نمایشنامه از همان جا بود که در او پا گرفت.
کی مرام در سال ۱۳۲۵ که نخستین داستانش را نوشت تا وقوع انقلاب اسلامی، حدود پانصد داستان با اسامی مستعار و بیشتر برای مجله زن روز بیش از چهل نمایشنامه برای رادیو و تلویزیون، حدود بیست نمایشنامه برای تئاتر و سی فیلمنامه برای سینمای آن زمان نوشت.
آخرین اثر او کتاب "رفقای بالاً خاطرات او از حزب توده است که ده سال پیش در تهران منتشر شد و به تجدید چاپ هم رسید.
کی مرام حدود دوازده سال پیش در گفتگویی با بی بی سی دربارهٔ فیلمنامه نویسی برای سینمای ایران، از جمله گفت:
"اصولا آن سینمایی که من بیشتر تویش کار می کردم یا آلوده بودم، به این ترتیب نبود که من سناریوام را بنویسم و بگذارم زیربغلم و بگردم یک کارگردان پیدا کنم که این سناریو را فیلم بکند. در حقیقت مهم بازیگر اول فیلم بود که داستان روی کی نوشته شود. ما باید می دیدیم که کدام تهیه کننده برای کدام بازیگر دنبال سناریو می گردد؛ بنابراین سناریو را اساس بازیگر و مثل لباس بر تن او می دوختیم. نظریاتی که تهیه کننده می داد بعد از این مرحله بود. یعنی می گفت این دو" بزن بزن " کم داره یا دو تا آهنگ و آواز کم داره یا اینکه می گفت این جا خوب است اشکی بگیریم، وایده هایی از این قبیل. من هم تا آنجا که می شد به خورد قصه داد سعی می کردم این کار را بکنم.
منوچهر کی مرام بر اثر سکته قلبی در ۲۵ آذر ۱۳۸۲ در فرانسه درگذشت. پیکر وی بعدازظهر شنبه بیستم دسامبر ۲۰۰۳، کی مرام در «گورستان مون پارناس» پاریس به خاک سپرده شد.
