[ویکی فقه] «منوچهر امیری» فرزند حسن، نویسنده، مترجم و شاعر ایرانی است.
وی نواده حاج محمد تقی امیر الامراء بود. وی در سال ۱۲۹۹ ش در کرمانشاه متولد شد. در کودکی به تهران آمد و سپس به تبریز رفت و در آنجا تحصیلات ابتدائی خود را به پایان رساند. در سال ۱۳۱۴ ش به تهران بازگشت و دوره متوسطه را تمام کرد. سپس از دانشکده ادبیات دانشگاه تهران لیسانس گرفت. در سال ۱۳۲۲ ش در دانشسرای عالی به تدریس پرداخت. در خلال این مدت، موفق به اخذ دکتری ادبیات فارسی شد. از سال ۱۳۴۲ ش تا ۱۳۴۸ ش، نماینده فرهنگ و هنر در آمریکا بود و پس از بازگشت به ایران، در دانشکده ارتباطات اجتماعی و مدرسه عالی ادبیات به تدریس پرداخت. در سال ۱۳۵۰ ش به دعوت دانشگاه یوتا به آمریکا رفت و دو سال در آنجا به تدریس پرداخت و در بازگشت، به استادی دانشگاه شیراز منصوب شد و سرانجام در سال ۱۳۶۴ بازنشسته گردید.
آثار
آثار وی عبارتند از:۱. فرهنگ داروها و واژه های دشوار یا فرهنگ کتاب الابنیة عن حقایق الادویة.۲. ترجمه منظومه سهراب و رستم .۳. ترجمه منظومه فردوسی در تبعید .۴. ترجمه سفرنامه گالیور .۵. آشنائی با شکسپیر .۶. ترجمه مالک و زارع در ایران .۷. ترجمه بازگشت ده هزار یونانی .۸. ترجمه سفرنامه فریزر .۹. ترجمه روس و انگلیس در ایران .۱۰. ترجمه سفرنامه جکسن، یا ایران در گذشته و حال .۱۱. ترجمه بازگشت از ایران .۱۲. ترجمه چهره ملل سرزمین و مردم ایتالیا .۱۳. درام سیاسی پژوهشی درباره فقر ملت ها .۱۴. ترجمه تاریخ بابل از تاسیس سلطنت تا غلبه ایرانیان .۱۵. ترجمه تاریخ باستانی ایران .
منبع
نرم افزار جامع طب، مرکز تحقیقات کامپیوتری علوم اسلامی (نور).
وی نواده حاج محمد تقی امیر الامراء بود. وی در سال ۱۲۹۹ ش در کرمانشاه متولد شد. در کودکی به تهران آمد و سپس به تبریز رفت و در آنجا تحصیلات ابتدائی خود را به پایان رساند. در سال ۱۳۱۴ ش به تهران بازگشت و دوره متوسطه را تمام کرد. سپس از دانشکده ادبیات دانشگاه تهران لیسانس گرفت. در سال ۱۳۲۲ ش در دانشسرای عالی به تدریس پرداخت. در خلال این مدت، موفق به اخذ دکتری ادبیات فارسی شد. از سال ۱۳۴۲ ش تا ۱۳۴۸ ش، نماینده فرهنگ و هنر در آمریکا بود و پس از بازگشت به ایران، در دانشکده ارتباطات اجتماعی و مدرسه عالی ادبیات به تدریس پرداخت. در سال ۱۳۵۰ ش به دعوت دانشگاه یوتا به آمریکا رفت و دو سال در آنجا به تدریس پرداخت و در بازگشت، به استادی دانشگاه شیراز منصوب شد و سرانجام در سال ۱۳۶۴ بازنشسته گردید.
آثار
آثار وی عبارتند از:۱. فرهنگ داروها و واژه های دشوار یا فرهنگ کتاب الابنیة عن حقایق الادویة.۲. ترجمه منظومه سهراب و رستم .۳. ترجمه منظومه فردوسی در تبعید .۴. ترجمه سفرنامه گالیور .۵. آشنائی با شکسپیر .۶. ترجمه مالک و زارع در ایران .۷. ترجمه بازگشت ده هزار یونانی .۸. ترجمه سفرنامه فریزر .۹. ترجمه روس و انگلیس در ایران .۱۰. ترجمه سفرنامه جکسن، یا ایران در گذشته و حال .۱۱. ترجمه بازگشت از ایران .۱۲. ترجمه چهره ملل سرزمین و مردم ایتالیا .۱۳. درام سیاسی پژوهشی درباره فقر ملت ها .۱۴. ترجمه تاریخ بابل از تاسیس سلطنت تا غلبه ایرانیان .۱۵. ترجمه تاریخ باستانی ایران .
منبع
نرم افزار جامع طب، مرکز تحقیقات کامپیوتری علوم اسلامی (نور).
wikifeqh: منوچهر_امیری