منورا

منورا (حنوکیا). منوره حنوکیا ( به عبری: מנורת חנוכה ) شمعدان ۹ شاخه و یکی از نمادهای جشن هانوکای یهودیان است که در هشت روز عید هانوکا و یکی پس از دیگری روشن می شود. این شمعدان در مقابل شمعدان هفت شاخه ای است که در معبد سلیمان روشن می شد. شاخه نهم شمش یا شاخه خدمتکار نام دارد و شمعی که در آن قرار می گیرد برای روشن کردن هشت شمع دیگر در هشت روز عید به کار می رود. منورا مهمترین سمبل قدیمی یهودیان است. منورای هشت شاخه نماد یهودیت است که معمولاً به همراه ستاره داوود به کار می رود. [ ۱]
عید هانوکا برقرار شدن مجدد معبد سلیمان را پس از شورش یهودیان علیه سلوکیان جشن می گیرد. یهودیان فقط به قدر کافی روغن زیتون داشتند تا منورا را یک روز روشن نگه دارند، ولیکن این مقدار برای هشت روز دوام آورد. برای جشن گرفتن این معجزه، منورای هانوکا هشت شاخه برای جشن گرفتن این هشت روز روشن بودن منورای اصلی دارد.
منوره هانوکا دارای یک شاخه اضافی علاوه بر هشت شاخه اصلی است که شمش نامیده می شود. شمش برای روشن کردن بقیه شمع ها به کار می رود. معمولاً شمع شمش بالاتر از بقیه شمع ها قرار می گیرد.
معمولاً در روزهای هانوکا منورا در به نمایش عمومی در می آید. جنبش چاباد لوباویچ معمولاً با این مراسم روشن کردن هانوکا ارتباط نزدیک دارد و اینکار را از زمان ربی معروف خود مناخیم مندل اشنیرسون انجام داده است.
از سال ۱۹۷۹ کاخ سفید هر ساله برنامه روشن کردن منورای هانوکا را انجام می دهد. اینکار اولین بار با حضور جیمی کارتر آغاز شد. در سال ۲۰۰۹ رئیس کارمندان کاخ سفید رام امانوئل و آرنولد شوارزنگر منورای کاخ سفید را روشن کردند. از سال ۱۹۹۳ و از زمان بیل کلینتون علاوه بر منورای کاخ سفید، منورای دیگری نیز در اتاق بیضی کاخ سفید روشن می شود. از سال ۲۰۰۱ و از زمان جورج بوش جشن هانوکا نیز در کاخ سفید برگزار می شود. [ ۲]
در کشور انگلستان نیز مجلس عوام هر ساله جشن روشن کردن منورا برپا می کند.
بزرگترین منورای جهان به ارتفاع ۶۲ فوت در کشور اندونزی است، در حالی که در این کشور جمعیت یهودی فقط ۲۰ نفر است. [ ۳] منورای بزرگ دیگری نیز در شهر نیویورک به ارتفاع ۳۲ فوت قرار دارد. این منورا که ۴۰۰۰ پوند وزن دارد توسط یک هنرمند اسرائیلی به نام یاکوف آگام طراحی شده است. به دلیل بلندی این منورا برای روشن کردن آن نیاز به جرثقیل وجود دارد.

منورا (نیایشگاه). مِنوره ( در عبری מנורה ) شمعدانی هفت شاخه است که بیش از سه هزار سال نماد اصلی آیین یهود بوده است.
البته گفتنی است که از سده هفدهم ستاره داوود ابتدا به عنوان نماد یهودیان پراگ و سپس در سده نوزدهم به عنوان نماد یهودیان غرب شهرت یافت. [ ۱]
در پرستشگاه مقدس اورشلیم، از این شمعدان استفاده می شد. این شمعدان در پرستشگاه های یهودی با روغن زیتون روشن می شد. برخی از مفسران یهودی، منوره را نماد بوته سوزانی دانسته اند که به روایت تورات موسی به واسطه آن با خدا سخن گفته است. گروهی دیگر نیز شاخه های منوره را نماد شش روزه هفته و شاخه وسط را نماد روز مقدس سبت دانسته اند. در سفر خروج، دستورها و احکامی که برای ساختن منوره وجود دارد؛ ذکر شده است:
و دیگر از زر خالص شمعدانی را بساز. این شمعدان از سبیک ساخته شود و ساقش و شاخه هایش و فنجان هایش و سیب هایش و شکوفه هایش از آن باشند. و شش شاخه از پهلوهایش برآید، سه شاخه شمعدان از یک پهلو و سه شاخه شمعدان از پهلوی دیگر. سه فنجان بادام آسا به یکی از شاخه ها با سیبی و شکوفه ای و سه فنجان بادام آسا به دیگری از شاخه ها با سیبی و شکوفه ای باشد؛ آن شش شاخه از شمعدان برآیند همچنین باشند. و در ساق شمعدان چهار فنجان بادام آسا با سیب ها و شکوفه ها باشند. و سیبی در زیر دو شاخه ای که از آن برمی آیند و سیبی در زیر دو شاخه ای که از آن برمی آیند برای آن شش شاخه ای که از ساق شمعدان برمی آیند باشد. سیب ها و شاخه های آن ها از ساقش برآیند تا همگی از یک سیبک زر خالص. و دیگر هفت چراغش را بساز و چراغ هایش را روشن کنند تا که روبه رویش روشنایی بدهند. و گل گیرها و ظروف آن از زر خالص باشد. آن با همه اسبابش از یک قنطار زر خالص ساخته گردد و ببین که آن ها را موافق نمونه ای بسازی که برایت در کوه نمودار شد.
( سفر خروج، ۲۵:۳۱ - ۴۰ )