منوامین اکسیداز

منوآمین اکسیداز. منوآمین اکسیدازها گروهی از آنزیمها در جدار میتوکندری هستند که منوآمین هایی مانند سروتونین، اپینفرین، دوپامین و منوآمینهای دیگر را اکسید می کنند. منوآمین اکسیدازها در مغز میانجیهای عصبی منوآمین مخصوصاً دوپامین ) را تخریب می کنند، از آن جایی که کاهش سطح این مواد یکی از عوامل افسردگی شمرده می شود، مهار عملکرد آن ها با افزایش سطح منوآمین ها به کنترل افسردگی و برخی مشکلات روانی دیگر می انجامد.
از آنجایی ک منوآمینو اکسیداز تیرامین اضافی را تجزیه می کند. کمبود آنزیم منوآمینو اکسیداز سطح تیرامین را بالا می برد. افزایش تیرامین سبب افزایش نورواپی نفرین وافزایش فشار خون و باز جذب مجدد سروتونین می شود. افزایش سروتونین در برخی افراد ایجاد سردرد حاد میگرنی می کند.
در بدن انسان دو نوع آنزیم منوآمین اکسیداز وجود دارد MAO - A و MAO - B
هر دو نوع این آنزیم در نورونها و آستروگلیاها یافت می شوند. در خارج از سیستم عصبی مرکزی MAO - A در کبد، لوله گوارش و جفت وجود دارد و MAO - B در پلاکتها یافت می شود.
مهارکننده های منوآمین اکسیداز با نام اختصاری MAOI دسته ای از داروهای ضد افسردگی هستند. این داروها به دلیل عوارض جانبی و تداخل های دارویی خطرناکشان کمتر تجویز می شوند اما در درمان افسردگی بسیار مؤثرند.
MAOIها معمولاً به عنوان داروهای خط دوم برای افرادی که با سایر داروهای ضد افسردگی ( از جمله سه حلقه ای ها و مهارکننده های بازجذب سروتونین ) بهبود نیافته اند، به ویژه مبتلایان به افسردگی های غیرعادی ( آتیپیک ) و شدید تجویز می شوند. این داروها در درمان اختلال هراس، فوبیای اجتماعی، بیماری پارکینسون، جلوگیری از حملات میگرن و ترک سیگار نیز مؤثرند.
انواع جدیدتر این داروها از جمله سلژیلین و موکلوبومید عوارض و خطر کمتری دارند اما به اندازه داروهای قدیمی مؤثر نیستند.