منو سیمونس

دانشنامه آزاد فارسی

مِنو سیمونْس (۱۴۹۶م ـ۱۵۶۱)(Menno Simons)
مِنو سیمونْس
مصلح دینی هلندی، رهبر آناباپتیست های محافظه کار معروف به منونی ها برگرفته از نام او. در فریسلاند به دنیا آمد. در ۱۵۲۴ کشیش کلیسای کاتولیک رومی شد. تردیدهایی دربارۀ جزمیات این کلیسا او را به مطالعۀ دقیق آثار مارتین لوتر سوق داد. چون با لوتر هم رأی شد که عالی ترین مرجع مسیحی باید کتاب مقدس باشد کلیسای کاتولیک رومی را رها کرد. با این که مخالف آناباپتیستهای انقلابی بود که در ۱۵۳۵ قیام نافرجامی را در مونستر رهبری کردند، یک سال ناچار به اختفا شد. در ۱۵۳۷ واعظی آناباپتیست در گرونینگن شد و در همان شهر ازدواج کرد. سال های بعد را به تبلیغ آیین نو در گوشه و کنار هلند و آلمان گذراند و سرانجام در حوالی هولشتاین درگذشت. منو فقط به اصولی باور داشت که در عهد جدید نیز آمده بودند. به الوهیت مسیح معتقد بود و غسل تعمید را فقط برای مسیحیانی جایز می دانست که ایمان خود را به مسیح ابراز می کردند. خدمت نظام، قتل نفس و ازدواج با غیر مسیحی را نامشروع می شمرد و خواندن دعا در سکوت را توصیه می کرد. نوشته های او با نام مجموعۀ تألیفات منو سیمونس در ۱۶۸۱ منتشر شد.

پیشنهاد کاربران

بپرس