منهیه

لغت نامه دهخدا

( منهیة ) منهیة. [ م َ هی ی َ ] ( ع ص ) مؤنث منهی. ج ، مناهی. ( ناظم الاطباء ). رجوع به مدخل بعد شود.
منهیه. [ م َ هی ی َ / ی ِ ] ( از ع ، ص ) چیزهای نهی کرده شده و منع کرده شده. ( ناظم الاطباء ). نهیة. تأنیث منهی. ( یادداشت مرحوم دهخدا ).

فرهنگ فارسی

ماخوذ از تازی چیز های نهی کرده شده و منع کرده باشد .

پیشنهاد کاربران

بپرس