مِنهیر (menhir)
منهیر در ساردنی
به زبان برتون «سنگ افراشته». سنگ افراشته های عظیم دوران پیش از تاریخ. مِنهیرها را می توان به صورت تنها و گروهی یافت. توزیع جغرافیایی آن ها بسیار پراکنده است؛ در قارۀ امریکا (بیشتر به صورت تنها) و در اروپا، آسیا و افریقا گروهی یافت می شوند و به دوره های گوناگون تعلق دارند. اغلب نمونه های اروپایی در اواخر عصر نوسنگی یا اوایل عصر مفرغ برپا شده اند. منهیرهای کارناکِ بِرِتانی، در شمال غربی فرانسه، آثاری جالبی اند و ارتفاع یکی از آن ها به حدود ۱۰ متر می رسد. در نزدیکی آن در موربیئان، زمانی مِنهیری موسوم به منهیر بزرگ بریزِه به ارتفاع حدود ۲۱ متر قرار داشت. در جزایر بریتانیا، منهیرهای معروف عبارت اند از دِویلز اَروز، باروبریج، یورکشر غربی، فایو کینگز (پنج شاه)، کاکردیل علیا، نورتامبرلند؛ و در ویلز، هارولد استونز، تِرلِک، و گوئنت. نمونه های متعدد آن ها در ایرلند، معروف به گولان، گالان، دالانیا لیگان، از عصر نوسنگی تا صدر مسیحیت ساخته شده اند. در اِسکاتلَند، به گروه های منهیر معمولاً «سنگ های کَت» می گویند. گاه، منهیرها دارای نقوش انسان یا حیوان هستند. نمونه های بعدی، معمولاً متعلق به صدر مسیحیت دارای نوشته هایی به لاتینی یا آگم (حروف سِلتی یا پیکتی باستانی) هستند. به طور کلی، منظور از ساخت مِنهیرها مشخص نیست؛ هرچند برخی از آن ها نشانۀ قبور پیش از تاریخ اند، و بعضی دیگر علایم مرزی یا نشان های مرزی، مکان های اجتماع، محل های مقدس یا بخشی از سازه های بزرگ تر آیینی بوده اند.
منهیر در ساردنی
به زبان برتون «سنگ افراشته». سنگ افراشته های عظیم دوران پیش از تاریخ. مِنهیرها را می توان به صورت تنها و گروهی یافت. توزیع جغرافیایی آن ها بسیار پراکنده است؛ در قارۀ امریکا (بیشتر به صورت تنها) و در اروپا، آسیا و افریقا گروهی یافت می شوند و به دوره های گوناگون تعلق دارند. اغلب نمونه های اروپایی در اواخر عصر نوسنگی یا اوایل عصر مفرغ برپا شده اند. منهیرهای کارناکِ بِرِتانی، در شمال غربی فرانسه، آثاری جالبی اند و ارتفاع یکی از آن ها به حدود ۱۰ متر می رسد. در نزدیکی آن در موربیئان، زمانی مِنهیری موسوم به منهیر بزرگ بریزِه به ارتفاع حدود ۲۱ متر قرار داشت. در جزایر بریتانیا، منهیرهای معروف عبارت اند از دِویلز اَروز، باروبریج، یورکشر غربی، فایو کینگز (پنج شاه)، کاکردیل علیا، نورتامبرلند؛ و در ویلز، هارولد استونز، تِرلِک، و گوئنت. نمونه های متعدد آن ها در ایرلند، معروف به گولان، گالان، دالانیا لیگان، از عصر نوسنگی تا صدر مسیحیت ساخته شده اند. در اِسکاتلَند، به گروه های منهیر معمولاً «سنگ های کَت» می گویند. گاه، منهیرها دارای نقوش انسان یا حیوان هستند. نمونه های بعدی، معمولاً متعلق به صدر مسیحیت دارای نوشته هایی به لاتینی یا آگم (حروف سِلتی یا پیکتی باستانی) هستند. به طور کلی، منظور از ساخت مِنهیرها مشخص نیست؛ هرچند برخی از آن ها نشانۀ قبور پیش از تاریخ اند، و بعضی دیگر علایم مرزی یا نشان های مرزی، مکان های اجتماع، محل های مقدس یا بخشی از سازه های بزرگ تر آیینی بوده اند.
wikijoo: منهیر