منقوطه

لغت نامه دهخدا

( منقوطة ) منقوطة. [ م َ طَ ] ( ع ص ) تأنیث منقوط. نقطه دار. معجمه. ( یادداشت مرحوم دهخدا ). رجوع به منقوط شود.
- حروف منقوطه ؛ حرفها که نقطه دارند، چون خاء و زاء و غیره. مقابل مهمله حرفها که نقطه ندارند مانند حاء و راء. ( یادداشت مرحوم دهخدا ).

فرهنگ فارسی

۱ - ( اسم ) مونث منقوط : [ حروف منقوطه ] ۲ - یکی از اقسام طرح است .

پیشنهاد کاربران

بپرس