منفلوطی مصطفی لطفی

دانشنامه آزاد فارسی

مَنْفلوطی، مصطفی لطفی (منفلوط ۱۸۷۶ـ قاهره ۱۹۲۴)
مَنْفلوطی، مصطفی لطفی
نویسنده و شاعر مصری. ۱۲ساله بود که به تحصیل در الازهر پرداخت و نزدیک به ۱۰ سال در آن جا درس خواند. در همان سال با محمد عبده آشنا شد و در سال های بعد که شیفتۀ اندیشه های اصلاح گرایانۀ عبده بود، به هواداری از او برخاست. وی در ۱۹۰۹م در مقام سردبیر ادبی در وزارت آموزش و پرورش به کار پرداخت و از آن پس تا پایان زندگی اش به خدمات دولتی، چون کار در وزارت معارف و عدلیه، سرگرم بود. منفلوطی از برجسته ترین نثرنویسان ادبیات دورۀ نهضت در مصر است. او شیفتۀ ادبیات فرانسه بود و تأثیر ادبیات غرب به روشنی در آثار وی دیده می شود. از آثارش: النظرات که مجموعۀ مقاله های چاپ شدۀ وی در روزنامۀ المؤید است و در ۳ بخش چاپ شده است (۱۹۱۰، ۱۹۱۲، ۱۹۲۰م)؛ العبرات که مجموعۀ داستان های کوتاه مؤلف است (۱۹۱۵م)؛ مختارات المنفلوطی به نظم و نثر که گزیده ای از ادبیات عرب است (۱۹۱۲م)؛ ترجمۀ آزاد در راه تاج فرانسوا ادوارد کوپه (۱۹۲۰م)؛ ترجمۀ آزاد پل و ویرژینی از برناردن دوسن پیر (۱۹۲۳م)؛ «روح الخیام فی رباعیاته». کلیات آثار منفلوطی در اثری با نام المجموعةالکاملة لمؤلفات مصطفی لطفی منفلوطی در ۲ جلد چاپ شده است (بیروت، ۲۰۰۰م).

پیشنهاد کاربران

بپرس