منفردزاده اسفندیار

مُنْفَرِدزاده ، اسفندیار (۱۳۱۹ش)
مُنْفَرِدزاده ، اسفندیار
آهنگ ساز ایرانی و سازندۀ موسیقی متن فیلم. به سبب دوستی دیرینه اش با کیمیایی، نخستین موسیقی متن خود را برای فیلم بیگانه بیا (۱۳۴۷) ساخت ، که چندان اثر شاخصی نبود. اما موسیقی فیلم قیصر (۱۳۴۸)، نامِ او را بر سرِ زبان ها انداخت و هزاران صفحۀ ۴۵ دور از موسیقیِ این فیلم تکثیر شد و به فروش رفت .از امتیاز آثارش تأثیر نمایش بود که برای همراهی با لحظه های فیلم، به ردیف های موسیقی ایرانی بخشید. موسیقیِ رقاصۀ شهر (۱۳۴۹) را در پیِ موفقیتِ قیصر و در همان سبک ساخت. در رضا موتوری (۱۳۴۹)، از ترانه ای با صدایِ فرهاد مهراد در عنوان بندی فیلم استفاده کرد؛ این شیوه تا پیش از آن در سینمای ایران معمول نبود. در فیلم های خداحافظ رفیق (۱۳۵۰) و تنگنا (۱۳۵۲) همین بدعت را تکرار کرد، و سپس آهنگ سازان بسیاری از او پیروی کردند. ملودیِ گوش نوازِ طوقی (۱۳۴۹) نیز، که با سنتور نواخته می شود، از آثار شنیدنی اوست. دیگر آثارش عبارت اند از داش آکل (۱۳۵۰)، با اجرای ارکستری متشکل از چهل نوازنده ، تپلی (۱۳۵۱)، نفرین (۱۳۵۲)، و غزل (۱۳۵۵)؛ او کارگردان و آهنگ ساز دو فیلمِ کوتاه هرگز (۱۳۵۲) و بهارک (۱۳۵۵) نیز است. منفردزاده از ۱۳۳۵ تا ۱۳۴۳ به آهنگ سازی در رادیو ایران پرداخت. پیش از آن مدت کوتاهی در تئاترهای لاله زار عود می نواخت.