منظرگاه. [ م َ ظَ ] ( اِ مرکب ) محل نظر. تماشاگاه : درآ در دل که منظرگاه حق است و گر هم نیست منظر می توان کرد.مولوی ( کلیات شمس چ فروزانفر ) ( فرهنگ نوادر لغات ).
