مَنطِقیِ رازی، منصور بن علی ( ـ۳۶۷ تا ۳۸۰ق)
شاعر ایرانی. در ری زندگی می کرد و معاصر و مداح صاحب بن عباد بود. او را قدیم ترین شاعر فارسی گوی نواحی مرکزی ایران دانسته اند. به عربی نیز شعر می گفت، اما از سروده های عربی خود او چیزی نمانده است. قطعه ای از بدیع الزمان همدانی از عربی به فارسی ترجمه کرده است، که از زیباترین قطعات فارسی به شمار می رود. ۸۴ بیت، که ۳ قصیده، ۶ قطعه و ۱۱ بیت پراکنده است، از او در دست است.
شاعر ایرانی. در ری زندگی می کرد و معاصر و مداح صاحب بن عباد بود. او را قدیم ترین شاعر فارسی گوی نواحی مرکزی ایران دانسته اند. به عربی نیز شعر می گفت، اما از سروده های عربی خود او چیزی نمانده است. قطعه ای از بدیع الزمان همدانی از عربی به فارسی ترجمه کرده است، که از زیباترین قطعات فارسی به شمار می رود. ۸۴ بیت، که ۳ قصیده، ۶ قطعه و ۱۱ بیت پراکنده است، از او در دست است.