منطقه ۶ شهرداری تهران

منطقه ۶ شهرداری تهران یکی از مناطق شهری تهران است. این منطقه از شمال به بزرگراه همت از غرب به بزرگراه چمران از شرق به بزرگراه مدرس و خیابان مفتح و همچنین از جنوب به خیابان انقلاب محدود می شود. این منطقه در قسمت شمالی حوزه مرکزی شهر قرار گرفته است. منطقه شش به لحاظ موقعیت جغرافیایی از سمت شمال به منطقه سه از شرق به منطقه هفت از جنوب به مناطق منطقه ده، منطقه یازده، منطقه دوازده و از غرب به منطقه دو محدود می شود. این منطقه از سمت غرب، شرق شمال با سه بزرگراه اصلی تهران یعنی چمران، مدرس، همت و از جنوب به بزرگترین محور شرقی غربی شهر یعنی خیابان انقلاب محدود شده است. [ ۲] این منطقه به لحاظ هندسی به طور تقریبی در مرکزیت جغرافیایی شهر تهران قرار گرفته است. [ ۲] منطقه شش شامل ۶ ناحیه و ۱۴ محله می باشد. [ ۳] [ ۴] [ ۵] [ ۶] [ ۷] [ ۸] مساحت این منطقه ۴۵/۲۱۳۸[ ۹] وسعت آن ۲۱۳۷ هکتار است. [ ۲] از مهمترین محله های واقع در این منطقه می توان به محله های جهاد، جمالزاده، سنایی، وصال، امیرآباد، یوسف آباد، بهجت آباد اشاره کرد. بافت این منطقه بیشتر از بخش های اداری و تجاری تشکیل شده و به همین جهت این منطقه از دیرباز به عنوان یکی از مناطق درآمدزایی تهران به حساب می آید. از مهم ترین اماکن و پارک ها این منطقه می توان به پارک لاله، پارک ساعی، پارک نظامی گنجوی، کلیسای مریم مقدس، موزه هنرهای معاصر و همچنین دانشگاه امیر کبیر، دانشگاه تهران، دانشگاه تربیت مدرس، دانشکده اقتصاد علامه و دانشکده مدیریت خوارزمی… اشاره کرد.
سابقه سکونت در منطقه شش شهرداری تهران به دوره قاجار بازمی گردد.
سیر تحول تاریخی منطقه شش نشان می دهد، دو دروازه دروازه دولت و دروازه یوسف آباد از دوازده دروازه شهر در عهد ناصری در جنوب منطقه شش فعلی تهران قرار داشتند. دروازه دولت در تقاطع خیابان انقلاب و شهید مفتح و دروازه یوسف آباد در تقاطع خیابان انقلاب و حافظ که متأسفانه در گذر زمان از بین رفته اند. آغاز توسعه منطقه شش به لحاظ شهری و ساخت و سازهای مسکونی و تجاری به دوران پهلوی اول بازمی گردد. اسناد و مطالعات نشان می دهد منطقه شش تا دوران قاجار ناحیه ای خوش آب و هوا در قسمت شمالی شهر تهران بوده است. به عنوان نمونه در دوران قاجار در محدوده منطقه شش باغ های بزرگی به نام بهجت آباد، نصرت آباد، باغ فیشر و باغ شاه وجود داشته که هم اینک بسیاری از آنها تنها نامی را به یادگار گذاشته یا در قالب نام محلات تداعی کننده گذشته نه چندان دور باغات خرم و سرسبز شمال تهران عهد قاجاری و پهلوی اول بودند. [ ۱۰]