منطقه ویژه اقتصادی سرخس یکی از ۳۴ مناطق ویژه اقتصادی ایران است که در استان خراسان رضوی قرار دارد. تمرکز اصلی در این مناطق بر ساده سازی فرآیندهای تجاری است، به همین دلیل در این مناطق قوانین مبادلاتی آزادانه تر، معافیت های گوناگون در تعرفه ها و عوارض گمرکی و تشریفات ارزی ساده تری نسبت به سرزمین اصلی حاکم است.
... [مشاهده متن کامل]
فعالیت این منطقه ویژه اقتصادی در ۲۴ اردیبهشت ۱۳۷۵، همزمان با افتتاح راه آهن مشهد - سرخس - تجن با حضور رهبران و نمایندگان بیش از ۱۰۰ کشور جهان آغاز شد.
مناطق ویژه اقتصادی محدوده های جغرافیایی مشخصی در مبادی ورودی و خروجی کشور هستند که به منظور جذب سرمایه های خارجی و داخلی و همچنین ایجاد بستر مناسب برای فعالیت های صنعتی، تولیدی و تجاری، با هدف افزایش صادرات کالا و ارائه بهینه خدمات جهت حضور فعال در بازارهای منطقه ای و بین المللی ایجاد می شوند. در مهر ماه ۱۴۰۲ با تصویب مجلس و شورای نگهبان به منطقه آزاد تجاری تبدیل گردید.
این منطقه در منتهی الیه شمال شرق ایران در استان خراسان رضوی و در فاصله ۱۵۰ کیلومتری شرق شهر مشهد مقدس و ۱۵ کیلومتری شهرستان سرخس واقع شده است و از شمال و شرق با کشور ترکمنستان هم مرز است. ( به طول ۶۱. ۱۰ شرقی و عرض ۳۶. ۳۲ شمالی با ارتفاع ۲۳۵ متری از سطح دریا )
۸ مهر ۱۴۰۰ در حکمی "محمدرضا کلائی" شهردار سابق مشهد به عنوان مدیرعامل جدید منطقه ویژه اقتصادی سرخس معرفی شد.
امکان اتصال به نقطه صفر مرزی کشور ترکمنستان و اتصال به راه آهن مشهد – سرخس – تجن که از داخل منطقه ویژه می گذرد و موجب گردیده تا ارتباط ریلی کشورهای آسیای مرکزی با کشورهای اروپایی برقرار گردد از مهم ترین مزیت های این منطقه ویژه اقتصادی به شمار می آید.
• نگهداری امانی کالا
• تسریع و تسهیل در دستیابی به کالا برای نزدیک کردن صحنه فعالیت صاحبان کالا اعم از مواد اولیه، ماشین آلات و سایر کالاهای ساخته شده با مصرف کنندگان داخلی به منظور پشتیبانی از تولید داخلی کشور
• پردازش کالا یا ایجاد تغییرات در آن برای تحصیل ارزش افزوده با استفاده از امکانات بالقوه
• فراهم نمودن تسهیلات لازم جهت دستیابی خریداران عمده داخلی به کالاهای مورد نیاز خود در این مناطق، نزدیک کردن بازارهای تجاری منطقه ای و بسط و توسعه تجارت خارجی کشور
• ایجاد عرصه فعالیت های تجاری منطقه ای با توجه به بازارهای کشورهای آسیای میانه، قفقاز و ماوراء قفقاز
• ارتباط با کشورهای آسیایی و اروپایی و سایر نقاط و بهره برداری مفید از این بازارها با استفاده از تسهیلات ترانزیت داخلی و خارجی صادرات و صادرات مجدد
• جذب سرمایه و امکانات داخلی و خارجی برای موارد فوق الذکر به منظور نیل به اهداف مورد نظر با رعایت قوانین و مقررات مربوط
... [مشاهده متن کامل]
فعالیت این منطقه ویژه اقتصادی در ۲۴ اردیبهشت ۱۳۷۵، همزمان با افتتاح راه آهن مشهد - سرخس - تجن با حضور رهبران و نمایندگان بیش از ۱۰۰ کشور جهان آغاز شد.
مناطق ویژه اقتصادی محدوده های جغرافیایی مشخصی در مبادی ورودی و خروجی کشور هستند که به منظور جذب سرمایه های خارجی و داخلی و همچنین ایجاد بستر مناسب برای فعالیت های صنعتی، تولیدی و تجاری، با هدف افزایش صادرات کالا و ارائه بهینه خدمات جهت حضور فعال در بازارهای منطقه ای و بین المللی ایجاد می شوند. در مهر ماه ۱۴۰۲ با تصویب مجلس و شورای نگهبان به منطقه آزاد تجاری تبدیل گردید.
این منطقه در منتهی الیه شمال شرق ایران در استان خراسان رضوی و در فاصله ۱۵۰ کیلومتری شرق شهر مشهد مقدس و ۱۵ کیلومتری شهرستان سرخس واقع شده است و از شمال و شرق با کشور ترکمنستان هم مرز است. ( به طول ۶۱. ۱۰ شرقی و عرض ۳۶. ۳۲ شمالی با ارتفاع ۲۳۵ متری از سطح دریا )
۸ مهر ۱۴۰۰ در حکمی "محمدرضا کلائی" شهردار سابق مشهد به عنوان مدیرعامل جدید منطقه ویژه اقتصادی سرخس معرفی شد.
امکان اتصال به نقطه صفر مرزی کشور ترکمنستان و اتصال به راه آهن مشهد – سرخس – تجن که از داخل منطقه ویژه می گذرد و موجب گردیده تا ارتباط ریلی کشورهای آسیای مرکزی با کشورهای اروپایی برقرار گردد از مهم ترین مزیت های این منطقه ویژه اقتصادی به شمار می آید.
• نگهداری امانی کالا
• تسریع و تسهیل در دستیابی به کالا برای نزدیک کردن صحنه فعالیت صاحبان کالا اعم از مواد اولیه، ماشین آلات و سایر کالاهای ساخته شده با مصرف کنندگان داخلی به منظور پشتیبانی از تولید داخلی کشور
• پردازش کالا یا ایجاد تغییرات در آن برای تحصیل ارزش افزوده با استفاده از امکانات بالقوه
• فراهم نمودن تسهیلات لازم جهت دستیابی خریداران عمده داخلی به کالاهای مورد نیاز خود در این مناطق، نزدیک کردن بازارهای تجاری منطقه ای و بسط و توسعه تجارت خارجی کشور
• ایجاد عرصه فعالیت های تجاری منطقه ای با توجه به بازارهای کشورهای آسیای میانه، قفقاز و ماوراء قفقاز
• ارتباط با کشورهای آسیایی و اروپایی و سایر نقاط و بهره برداری مفید از این بازارها با استفاده از تسهیلات ترانزیت داخلی و خارجی صادرات و صادرات مجدد
• جذب سرمایه و امکانات داخلی و خارجی برای موارد فوق الذکر به منظور نیل به اهداف مورد نظر با رعایت قوانین و مقررات مربوط
