منطقه شهری منطقه ای با ویژگیِ تراکم جمعیتِ انسانیِ بالا و امکاناتِ انسان ساختهٔ فراوان در مقایسه با مناطقِ اطرافِ آن است. مناطق شهری ممکن است یک شهر یا شهرک باشد اما این اصطلاح معمولاً به زیستگاه های انسانیِ با تعاریفِ محدوده روستایی از جمله روستاها و آبادی ها گفته نمی شود. یک منطقه شهری، مقداری کوچکتر از منطقهٔ کلان شهری و بخشی از آن است.
جمعیتِ شهری در جهان در سال ۱۹۵۰ تنها ۷۴۶ میلیون نفر بود که در دهه های پس از آن افزایش یافته است. [ ۱] در حدود ۷٫۱ میلیارد نفر در زمین زندگی می کنند. [ ۲] در سال ۲۰۰۹، شمارِ مردمِ ساکن در مناطق شهری ( ۳٫۴۲ میلیارد نفر ) از تعداد افرادِ ساکن در مناطقِ روستایی ( ۳٫۴۱ میلیارد نفر ) پیشی گرفته و جهان از روستا نشینی به شهرنشینی روآور شده است. [ ۳] این نخستین بار است که بیشترِ جمعیتِ جهان در شهرها زندگی می کنند تا در روستاها. [ ۴]
مناطق شهری با روند شهرنشینی ایجاد شده و توسعه یافته اند. اندازه گیریِ حدودِ یک منطقه شهری، در تجزیه و تحلیلِ تراکمِ جمعیت و روندِ گسترشِ شهرها و نیز در تعیینِ جمعیتِ شهری و روستایی اهمیت دارد.
یک منطقهٔ کلان شهری می تواند شاملِ نه تنها یک منطقه شهری، بلکه شهرهای حومهٔ آن و شهرهای روی نقشه که به لحاظِ اجتماعی - اقتصادی با هستهٔ مرکزیِ آن شهر رفت وآمد دارند باشد.
تعریفِ رسمیِ این اصلاح و ترکیب در میانِ ملت ها کمی با هم متفاوت است. تعریفِ مناطقِ شهری در کشورهای اروپایی معمولاً بر اساسِ زمین های با کاربریِ شهری است و در آن دامنهٔ فاصله ها در آن معمولاً بیش از ۲۰۰ متر نیست. در این روش، استفاده از تصویربرداری ماهواره ای به جای بلوک های سرشماری در تعیینِ مرزهای منطقه شهری متداول است. اما در کشورهای کمتر توسعه یافته، افزون بر کاربردِ کاربریِ زمین[ ۵] و تراکم؛ گاهی این شرط را هم در نظر می گیرند که باید بخشِ بزرگی از جمعیت - که به طورِ معمول ۷۵٪ کلِ جمعیت در نظر گرفته می شود - در بخشِ کشاورزی مشغول به کار نباشد.
یک منطقه شهری ( فرانسوی: aire urbaine[ ۶] ) بر اساسِ اداره ملیِ آمارِ فرانسه، یک هستهٔ توسعه یافتهٔ شهری و مقدارِ فعالیت و رفت وآمد به آن است. هنگامی که این مقدار به تراکمِ بزرگتری می رسد، این واحد به چیزی شبیهِ تعریفِ یک منطقه کلان شهری در ایالات متحده بدل می شود.
در استرالیا، از این مناطق با ترکیبِ مراکز شهری و با خوشه های جمعیتیِ ۱۰۰۰ نفر یا بیشتر و با تراکمِ دسته کمیِ 200/km2 نامبرده و تعریف می شود. [ ۷]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفجمعیتِ شهری در جهان در سال ۱۹۵۰ تنها ۷۴۶ میلیون نفر بود که در دهه های پس از آن افزایش یافته است. [ ۱] در حدود ۷٫۱ میلیارد نفر در زمین زندگی می کنند. [ ۲] در سال ۲۰۰۹، شمارِ مردمِ ساکن در مناطق شهری ( ۳٫۴۲ میلیارد نفر ) از تعداد افرادِ ساکن در مناطقِ روستایی ( ۳٫۴۱ میلیارد نفر ) پیشی گرفته و جهان از روستا نشینی به شهرنشینی روآور شده است. [ ۳] این نخستین بار است که بیشترِ جمعیتِ جهان در شهرها زندگی می کنند تا در روستاها. [ ۴]
مناطق شهری با روند شهرنشینی ایجاد شده و توسعه یافته اند. اندازه گیریِ حدودِ یک منطقه شهری، در تجزیه و تحلیلِ تراکمِ جمعیت و روندِ گسترشِ شهرها و نیز در تعیینِ جمعیتِ شهری و روستایی اهمیت دارد.
یک منطقهٔ کلان شهری می تواند شاملِ نه تنها یک منطقه شهری، بلکه شهرهای حومهٔ آن و شهرهای روی نقشه که به لحاظِ اجتماعی - اقتصادی با هستهٔ مرکزیِ آن شهر رفت وآمد دارند باشد.
تعریفِ رسمیِ این اصلاح و ترکیب در میانِ ملت ها کمی با هم متفاوت است. تعریفِ مناطقِ شهری در کشورهای اروپایی معمولاً بر اساسِ زمین های با کاربریِ شهری است و در آن دامنهٔ فاصله ها در آن معمولاً بیش از ۲۰۰ متر نیست. در این روش، استفاده از تصویربرداری ماهواره ای به جای بلوک های سرشماری در تعیینِ مرزهای منطقه شهری متداول است. اما در کشورهای کمتر توسعه یافته، افزون بر کاربردِ کاربریِ زمین[ ۵] و تراکم؛ گاهی این شرط را هم در نظر می گیرند که باید بخشِ بزرگی از جمعیت - که به طورِ معمول ۷۵٪ کلِ جمعیت در نظر گرفته می شود - در بخشِ کشاورزی مشغول به کار نباشد.
یک منطقه شهری ( فرانسوی: aire urbaine[ ۶] ) بر اساسِ اداره ملیِ آمارِ فرانسه، یک هستهٔ توسعه یافتهٔ شهری و مقدارِ فعالیت و رفت وآمد به آن است. هنگامی که این مقدار به تراکمِ بزرگتری می رسد، این واحد به چیزی شبیهِ تعریفِ یک منطقه کلان شهری در ایالات متحده بدل می شود.
در استرالیا، از این مناطق با ترکیبِ مراکز شهری و با خوشه های جمعیتیِ ۱۰۰۰ نفر یا بیشتر و با تراکمِ دسته کمیِ 200/km2 نامبرده و تعریف می شود. [ ۷]
wiki: منطقه شهری