منطقه اقتصادی مثلث غربی یک منطقه اقتصادی است که توسط دولت چین مشخص شده است شامل چنگدو، چونگ کینگ و شیان. منطقه اقتصادی مثلث غربی که به عنوان بخشی از استراتژی توسعه غربی چین ایجاد شده است، نزدیک به ۴۰٪ از تولید ناخالص داخلیچین را به خود اختصاص می دهد. علاوه بر این، چونگ کینگ یکی از پنج شهر ملی مرکزی چین است، در حالی که هر دو شهر چنگدو و شیان شهرهای مرکزی منطقه ای هستند.
... [مشاهده متن کامل]
اقتصاد هر سه شهر بسیار توسعه یافته است و به عنوان مکانهای جذاب سرمایه گذاری در داخل چین فعالیت می کنند. بسیاری از شرکتهای بزرگ بین المللی دارای کارخانه یا شعبه در این منطقه هستند از جمله مایکروسافت، فورد موتور، سیتی گروپ و بیش از ۲۰۰ شرکت دیگر از ۵۰۰شرکت بزرگ دنیا ( Fortune 500 ) !
به طور کلی، این منطقه ۱۱۸ میلیون نفر جمعیت دارد و ۲۲۰ هزار کیلومتر مربع را در بر می گیرد. بزرگراه های اصلی و راه آهن های مختلفی از این منطقه عبور می کنند و هر سه شهر دارای فرودگاه بین المللی بزرگی هستند.
ایجاد منطقه در ابتدا توسط بخش چونگ کینگ در سال ۲۰۰۹ به عنوان بخشی از دوازدهمین برنامه ۵ ساله چین پیشنهاد شد. شیان و چنگدو با این پیشنهاد موافقت کردند.
در سپتامبر ۲۰۰۹، این پیشنهاد به کمیسیون توسعه و اصلاحات ملی ارسال شد.
ایجاد چنین منطقه اقتصادی خدمت شایانی به سیاست توسعه غربی چین می کند. امید بود که ادغام سه شهر بزرگ در یک منطقه، توسعه سایر مناطق در غرب چین را تسریع کند.
به طور سنتی، غرب چین از نظر اقتصادی ضعیف تر بوده است، زیرا نوید بازده کمتری به سرمایه گذاران نسبت به رقبای شرقی خود می دهد. بنابراین، سیاست توسعه غربی چین با هدف جذب سرمایه گذاری خارجی انجام شد. این کار با ایجاد یک محیط سرمایه گذاری پایدار از طریق ایجاد زیرساخت ها انجام می شد. ایجاد منطقه اقتصادی جدید باعث ترغیب همکاری بین شهرها می شود و این امر منجر به پیشرفت بیشتر خواهد شد.
این برنامه برای برخی از پروژه های توسعه غربی در مقطعی موفقیت آمیز بود، زیرا آمارها نشان از رشد قابل توجه سرمایه گذاری خارجی در مناطق غربی داشت. با این حال، میزان پیشرفت در همه مناطق مساوی نبود، بخشی از آن به دلیل ایجاد منطقه اقتصادی مثلث غربی باعث توسعه زیادی در چنگدو، چونگ کینگ و شیان شد، اما از سرعت توسعه در دیگر مناطق غرب کم کرد. به عنوان مثال، در حالی که سرمایه گذاری مستقیم خارجی در چونگ کینگ رشد کرد، سرمایه گذاری خارجی در شهرهای دیگر چین غربی مانند گوئیژو، گوان گشی و نینگ شیا کاهش چشمگیری داشت و به ترتیب در حدود ۱۹٫۷۱ دلار، ۲۵۰٫۹۶ میلیون دلار و ۳۴٫۵۴ میلیون دلار افت کرد.
... [مشاهده متن کامل]
اقتصاد هر سه شهر بسیار توسعه یافته است و به عنوان مکانهای جذاب سرمایه گذاری در داخل چین فعالیت می کنند. بسیاری از شرکتهای بزرگ بین المللی دارای کارخانه یا شعبه در این منطقه هستند از جمله مایکروسافت، فورد موتور، سیتی گروپ و بیش از ۲۰۰ شرکت دیگر از ۵۰۰شرکت بزرگ دنیا ( Fortune 500 ) !
به طور کلی، این منطقه ۱۱۸ میلیون نفر جمعیت دارد و ۲۲۰ هزار کیلومتر مربع را در بر می گیرد. بزرگراه های اصلی و راه آهن های مختلفی از این منطقه عبور می کنند و هر سه شهر دارای فرودگاه بین المللی بزرگی هستند.
ایجاد منطقه در ابتدا توسط بخش چونگ کینگ در سال ۲۰۰۹ به عنوان بخشی از دوازدهمین برنامه ۵ ساله چین پیشنهاد شد. شیان و چنگدو با این پیشنهاد موافقت کردند.
در سپتامبر ۲۰۰۹، این پیشنهاد به کمیسیون توسعه و اصلاحات ملی ارسال شد.
ایجاد چنین منطقه اقتصادی خدمت شایانی به سیاست توسعه غربی چین می کند. امید بود که ادغام سه شهر بزرگ در یک منطقه، توسعه سایر مناطق در غرب چین را تسریع کند.
به طور سنتی، غرب چین از نظر اقتصادی ضعیف تر بوده است، زیرا نوید بازده کمتری به سرمایه گذاران نسبت به رقبای شرقی خود می دهد. بنابراین، سیاست توسعه غربی چین با هدف جذب سرمایه گذاری خارجی انجام شد. این کار با ایجاد یک محیط سرمایه گذاری پایدار از طریق ایجاد زیرساخت ها انجام می شد. ایجاد منطقه اقتصادی جدید باعث ترغیب همکاری بین شهرها می شود و این امر منجر به پیشرفت بیشتر خواهد شد.
این برنامه برای برخی از پروژه های توسعه غربی در مقطعی موفقیت آمیز بود، زیرا آمارها نشان از رشد قابل توجه سرمایه گذاری خارجی در مناطق غربی داشت. با این حال، میزان پیشرفت در همه مناطق مساوی نبود، بخشی از آن به دلیل ایجاد منطقه اقتصادی مثلث غربی باعث توسعه زیادی در چنگدو، چونگ کینگ و شیان شد، اما از سرعت توسعه در دیگر مناطق غرب کم کرد. به عنوان مثال، در حالی که سرمایه گذاری مستقیم خارجی در چونگ کینگ رشد کرد، سرمایه گذاری خارجی در شهرهای دیگر چین غربی مانند گوئیژو، گوان گشی و نینگ شیا کاهش چشمگیری داشت و به ترتیب در حدود ۱۹٫۷۱ دلار، ۲۵۰٫۹۶ میلیون دلار و ۳۴٫۵۴ میلیون دلار افت کرد.
