منطق پور ـ روایال یا فن اندیشیدن

منطق پور ـ روآیال یا فن اندیشیدن. منطق پور ـ روآیال یا فن اندیشیدن (Logique de Port-Royal ou Art de Penser)
رساله ای در فلسفه و منطق، از آنتوان آرنو (مشهور به آرنوی بزرگ) و پیِر نیکول، منتشر شده به فرانسوی در ۱۶۶۲. این کتاب در ۴ بخش تدوین شده است: بخش اول، مفاهیم؛ بخش دوم، حکم یا طرق بیان آن؛ بخش سوم، استدلال و قواعد آن؛ و بخش چهارم، روش حقیقی شناخت. در بخش نخست مفاهیم برحسب طبیعت، نحوۀ عرضه به ذهن انسان، تنوع موضوعات، و خصلت کلی یا جزئی شان بررسی شده اند. بخش دوم به بررسی همۀ جهات و ارتباط کلمه ها با قضایا اختصاص دارد. بخش سوم دربارۀ قیاس و اقسام گوناگون آن است، و بخش چهارم، که بسیار مهم و شیوۀ طرح اصول در آن استادانه است، شناخت اشیاء است. که با ذهن حاصل می شود و یقینی ایجاد می کند که از حواس فراتر می رود. در این روش ۲ شیوه به کار می رود؛ تحلیل (امکانِ جست وجوی حقیقت) و ترکیب (امکانِ انتقال آن به دیگران). فن اندیشیدن نیز صفت ذاتی انسان و روشنگر طریق الی الله (واقعیت اعلی) است. هدف منطق پور روآیال در نهایت اخلاقی است و به دکارت گرایی، جهتی اخلاقی می بخشد، اما این اثر صرفاً از نظر عقیدتی کتابی مهم نیست، بلکه در کمتر اثری چنین انسان گرایی کلاسیک با بیان علمی ای چنین تجریدی همراه بوده است. مؤلفان که هردو از یانسی های مشهور بودند، این اثر را در ابتدا برای آموزش دوکِ جوان شوروز نوشتند.