[ویکی نور] منطق تفسیر قرآن (4) زبان قرآن هرمنوتیک فرهنگ زمانه. منطق تفسیر قرآن (4)؛ زبان قرآن، هرمنوتیک، فرهنگ زمانه اثر محمدعلی رضایی اصفهانی ، پژوهشی است پیرامون روش پژوهش در تفسیر و علوم قرآن و مباحث جدید دانش تفسیر(فلسفه تفسیر).
منطق تفسیر قرآن، «مبانی، قواعد، سنجه ها، روش ها، گرایش ها و شیوه تحقیق در تفسیر قرآن و مباحث جدید تفسیر (فلسفه تفسیر) که مراعات آن ها می تواند از خطای مفسران جلوگیری کند» است. به عبارت دیگر، قواعد، ضوابط و روش های استنباط از قرآن کریم است که راه برداشت صحیح از قرآن را به جویندگان می آموزد. بنابراین منطق تفسیر قرآن شامل موارد ذیل است: مبانی تفسیر؛ قواعد تفسیر؛ روش های تفسیری؛ گرایش های تفسیری؛ روش پژوهش در تفسیر و علوم قرآن و مباحث جدید دانش تفسیر(فلسفه تفسیر). نویسنده در «منطق تفسیر قرآن (1)» به موارد اول و دوم، در «منطق تفسیر قرآن (2)» به مورد سوم و چهارم و در«منطق تفسیر قرآن (3)» به مورد پنجم پرداخته و در «منطق تفسیر (4)»، کتاب پیش رو، به مورد ششم پرداخته است
اهدافی که نویسنده در تدوین اثر حاضر، به دنبال آن بوده است، عبارت اند از:
کتاب با دو مقدمه از ناشر و پژوهشگاه بین المللی المصطفی(ص) آغاز و مطالب در پیشگفتار و چهار فصل، تنظیم شده است.
در مقدمه اول دوم، به تألیف متون درسی توسط جامعة المصطفی(ص) و نیز موضوع اثر حاضر اشاره شده و در پیشگفتار، مفهوم شناسی منطق تفسیر و شیوه کتاب، توضیح داده شده است
فصل اول، به کلیات اختصاص یافته و در آن، به آشنایی با اهمیت، مفهوم شناسی و پیشینه مباحث جدید دانش تفسیر، پرداخته شده است. پیرامون اهمیت و ضرورت مباحث جدید دانش تفسیر، به این نکته اشاره گردیده که دوران معاصر، عصر تحولات شگرف در همه علوم بشری بوده و قرآن پژوهی نیز در این عصر، دستخوش تحولات رو به رشدی گردید که در اثر رویارویی با شبهات جدید بود و همین امر، چشم اندازهای جدید را بر قرآن پژوهان گشود و زمینه ساز پیدایش حوزه های علمی جدید در دانش تفسیر گشت که گاهی از آن با عنوان «مباحث جدید دانش تفسیر» و گاهی «فلسفه تفسیر» یاد می شود. برخی از این مباحث عبارت اند از:
منطق تفسیر قرآن، «مبانی، قواعد، سنجه ها، روش ها، گرایش ها و شیوه تحقیق در تفسیر قرآن و مباحث جدید تفسیر (فلسفه تفسیر) که مراعات آن ها می تواند از خطای مفسران جلوگیری کند» است. به عبارت دیگر، قواعد، ضوابط و روش های استنباط از قرآن کریم است که راه برداشت صحیح از قرآن را به جویندگان می آموزد. بنابراین منطق تفسیر قرآن شامل موارد ذیل است: مبانی تفسیر؛ قواعد تفسیر؛ روش های تفسیری؛ گرایش های تفسیری؛ روش پژوهش در تفسیر و علوم قرآن و مباحث جدید دانش تفسیر(فلسفه تفسیر). نویسنده در «منطق تفسیر قرآن (1)» به موارد اول و دوم، در «منطق تفسیر قرآن (2)» به مورد سوم و چهارم و در«منطق تفسیر قرآن (3)» به مورد پنجم پرداخته و در «منطق تفسیر (4)»، کتاب پیش رو، به مورد ششم پرداخته است
اهدافی که نویسنده در تدوین اثر حاضر، به دنبال آن بوده است، عبارت اند از:
کتاب با دو مقدمه از ناشر و پژوهشگاه بین المللی المصطفی(ص) آغاز و مطالب در پیشگفتار و چهار فصل، تنظیم شده است.
در مقدمه اول دوم، به تألیف متون درسی توسط جامعة المصطفی(ص) و نیز موضوع اثر حاضر اشاره شده و در پیشگفتار، مفهوم شناسی منطق تفسیر و شیوه کتاب، توضیح داده شده است
فصل اول، به کلیات اختصاص یافته و در آن، به آشنایی با اهمیت، مفهوم شناسی و پیشینه مباحث جدید دانش تفسیر، پرداخته شده است. پیرامون اهمیت و ضرورت مباحث جدید دانش تفسیر، به این نکته اشاره گردیده که دوران معاصر، عصر تحولات شگرف در همه علوم بشری بوده و قرآن پژوهی نیز در این عصر، دستخوش تحولات رو به رشدی گردید که در اثر رویارویی با شبهات جدید بود و همین امر، چشم اندازهای جدید را بر قرآن پژوهان گشود و زمینه ساز پیدایش حوزه های علمی جدید در دانش تفسیر گشت که گاهی از آن با عنوان «مباحث جدید دانش تفسیر» و گاهی «فلسفه تفسیر» یاد می شود. برخی از این مباحث عبارت اند از: