منصوری پرویز

دانشنامه آزاد فارسی

منصوری، پرویز (همدان ۱۳۰۳ـ وین ۱۳۹۰ش)
منصوری، پرویز
منتقد و پژوهشگر موسیقی ایران. از جوانی نزد روبیک گریگوریان به فراگیری ویولن پرداخت و سپس در هنرستان عالی موسیقی نزد حسین ناصحی آهنگ سازی را آموخت. در ۱۳۳۶ش راهی اتریش شد و دورۀ آهنگ سازی و نوازندگی سازهای کوبه ای را در آکادمی موسیقی وین به پایان رساند. پس از بازگشت به ایران، از ۱۳۴۸ تا ۱۳۵۱ش سردبیری مجلۀ موسیقی را برعهده داشت و در هنرستان و دانشکدۀ هنرهای زیبا نیز تدریس می کرد. در ۱۳۵۶ برای تدریس تئوری موسیقی و هارمونی (هماهنگی) به مدرسۀ آواز تالار رودکی دعوت شد و از ۱۳۵۷ تا ۱۳۶۷ش به تدریس در کانون موسیقی چنگ پرداخت. منصوری از ۱۳۶۷ در اتریش اقامت دارد. ازجمله آثار اوست: بالۀ عشق و زورق، سه مُد ایرانی برای فلوت و پیانو، و کتاب های تئوری بنیادی موسیقی (کتاب سال ایران در ۱۳۷۱)، سازشناسی، و نیز ترجمۀ کتاب های آموزش هارمونی، اصول سازبندی ارکستر، چگونه از موسیقی لذت ببریم، همچنین مقاله هایی در مجلۀ موسیقی، و مجلۀ موزیک ایران.

پیشنهاد کاربران

بپرس