منصوره شجاعی ( متولد ۱۳۳۷ در تهران ) کتابدار سابق، مترجم، فعّال حقوق زنان، نویسنده و پژوهشگر ایرانی است. وی یکی از بنیانگذاران مرکز فرهنگی زنان، از مؤسسین کمپین یک میلیون امضا، عضو مؤسس و عضو هیئت مدیره اولین کتابخانه تخصصی زنان صدیقه دولت آبادی و کتابخانه زنان «بانوی اوز» و از اعضای مؤسس مدرسه فمینیستی است. وی به مدت ده سال به عنوان مسئول گروه کتاب و کتابخانه گویا برای کودکان نابینا با شورای کتاب کودک همکاری داشته است و تندیس تقدیر دفتر بین المللی کتاب برای کودک را در سال ۱۳۸۹ در ایران دریافت کرد.
... [مشاهده متن کامل]
منصوره شجاعی زاد۸ ۱۳۳۷ در شهر تهران و کتابدار بازنشسته کتابخانه ملی است. وی پیش از انقلاب دانشجوی رشتهٔ مدیریت در مدرسهٔ عالی بازرگانی بود و با شروع انقلاب فرهنگی از دانشگاه اخراج شد. پس از بازگشایی دانشگاه ها، در رشتهٔ مترجمی فرانسوی تحصیلات دانشگاهی خود را ادامه داد. پس از بازنشستگی از طریق همکاری با یونیسف، شورای کتاب کودک و دیگر نهادهای مردمی در مناطق محروم کتابخانه های کوچک و سیّار برای زنان و کودکان ایجاد کرد. اوایل دههٔ هفتاد به مدّت دو سال عضو هیئت مدیرهٔ «جمعیت زنان مبارزه با آلودگی محیط زیست» بود و در این مدّت به تألیف و ترجمهٔ آثاری در حوزه اکوفمینیسم پرداخت. در سال ۱۳۸۷ به پیشنهاد شیرین عبادی برندهٔ جایزهٔ نوبل، طرح ایجاد موزهٔ تاریخ اجتماعی زنان ایران را آغاز کرد ولی بعد از وقایع انتخابات در سال ۱۳۸۸، زندانی شد و بازجویان زندان او را مجبور به توقّف طرح کردند.
شجاعی سال ها در فصلنامهٔ کتاب، جهان کتاب، مجلهٔ زنان، جنس دوم، فصل زنان، مجله نامه و تارنماهای حوزهٔ زنان قلم زده و کار پژوهشی کرده است که حاصل آن صدها مقالهٔ تألیفی و ترجمه است. همکاری با گروهی از مترجمان در ترجمهٔ مجموعهٔ دو جلدی «اخلاق زیست محیطی» و «همچون یک داستان» از آثاری است که به قلم او ترجمه شده است. انتشار کتابشناسی کتاب های گویا «کتابخانه های فراگیر» کتابشناسی تئاتر و کتابشناسی ریاضیات نیز با همکاری او منتشر شده است. در سال های ۲۰۱۱ تا ۲۰۱۳ با انجمن قلم آلمان و موزهٔ زنان نورنبرگ همکاری داشته است. حاصل این همکاری انتشار کتاب «خواهران شهرزاد» و چند داستان کوتاه به زبان آلمانی است که در مجموعه داستان های انجمن قلم آلمان منتشر شده است.
... [مشاهده متن کامل]
منصوره شجاعی زاد۸ ۱۳۳۷ در شهر تهران و کتابدار بازنشسته کتابخانه ملی است. وی پیش از انقلاب دانشجوی رشتهٔ مدیریت در مدرسهٔ عالی بازرگانی بود و با شروع انقلاب فرهنگی از دانشگاه اخراج شد. پس از بازگشایی دانشگاه ها، در رشتهٔ مترجمی فرانسوی تحصیلات دانشگاهی خود را ادامه داد. پس از بازنشستگی از طریق همکاری با یونیسف، شورای کتاب کودک و دیگر نهادهای مردمی در مناطق محروم کتابخانه های کوچک و سیّار برای زنان و کودکان ایجاد کرد. اوایل دههٔ هفتاد به مدّت دو سال عضو هیئت مدیرهٔ «جمعیت زنان مبارزه با آلودگی محیط زیست» بود و در این مدّت به تألیف و ترجمهٔ آثاری در حوزه اکوفمینیسم پرداخت. در سال ۱۳۸۷ به پیشنهاد شیرین عبادی برندهٔ جایزهٔ نوبل، طرح ایجاد موزهٔ تاریخ اجتماعی زنان ایران را آغاز کرد ولی بعد از وقایع انتخابات در سال ۱۳۸۸، زندانی شد و بازجویان زندان او را مجبور به توقّف طرح کردند.
شجاعی سال ها در فصلنامهٔ کتاب، جهان کتاب، مجلهٔ زنان، جنس دوم، فصل زنان، مجله نامه و تارنماهای حوزهٔ زنان قلم زده و کار پژوهشی کرده است که حاصل آن صدها مقالهٔ تألیفی و ترجمه است. همکاری با گروهی از مترجمان در ترجمهٔ مجموعهٔ دو جلدی «اخلاق زیست محیطی» و «همچون یک داستان» از آثاری است که به قلم او ترجمه شده است. انتشار کتابشناسی کتاب های گویا «کتابخانه های فراگیر» کتابشناسی تئاتر و کتابشناسی ریاضیات نیز با همکاری او منتشر شده است. در سال های ۲۰۱۱ تا ۲۰۱۳ با انجمن قلم آلمان و موزهٔ زنان نورنبرگ همکاری داشته است. حاصل این همکاری انتشار کتاب «خواهران شهرزاد» و چند داستان کوتاه به زبان آلمانی است که در مجموعه داستان های انجمن قلم آلمان منتشر شده است.
چگونه میشود با بانو شجاعی ارتباط برقرار کرد بااحترام. . .