منصور پورحیدری ( زاده ۶ بهمن ۱۳۲۴ در تهران – درگذشته ۱۴ آبان ۱۳۹۵ در تهران ) بازیکن و مربی فوتبال اهل ایران بود. پورحیدری در یک بازه زمانی ۲۳ ساله هشت بار سرمربی گری باشگاه فوتبال استقلال را بر عهده گرفت و با این تیم افتخارات فراوانی، از جمله یک قهرمانی در آسیا در ۹۱–۱۹۹۰، دو قهرمانی در لیگ فوتبال ایران در ۶۹–۱۳۶۸ و ۸۰–۱۳۷۹، دو قهرمانی در جام حذفی ایران در ۷۵–۱۳۷۴ و ۷۹–۱۳۷۸ و سه قهرمانی در جام باشگاه های تهران در ۱۳۶۲، ۱۳۶۴ و ۱۳۷۰ را کسب کرد به گونه ای که وی بعد از علی دانایی فرد پرافتخارترین مربی این باشگاه است. پورحیدری همچنین در سال های ۱۳۷۷ و ۱۳۷۸ سرمربی تیم ملی ایران بود و با این تیم موفق به کسب عنوان قهرمانی در فوتبال بازی های آسیایی ۱۹۹۸ بانکوک شد. از آنجا که از دور بعدی بازی های آسیایی، کشورها اجازه دارند با تیم های فوتبال امید در این رقابت ها شرکت کنند این آخرین قهرمانی تیم ملی بزرگسالان ایران در المپیک آسیایی است.
... [مشاهده متن کامل]
پورحیدری از اوائل دهه ۱۳۴۰ خورشیدی در بالاترین سطح فوتبال ایران حاضر شد و پس از مدتی حضور در تیم های جوانان دخانیات و جوانان دارایی به تیم بزرگسالان دارایی پیوست و در دو فصل متوالی ۱۳۴۴ و ۴۵–۱۳۴۴ با این تیم به کسب عنوان نائب قهرمانی جام باشگاه های تهران نائل شد و سرانجام در فصل ۱۳۴۶ با دارایی عنوان قهرمانی این مسابقات را از آن خود کرد تا اولین عنوان قهرمانی رسمی دوران فوتبالش را به دست آورد. سال بعد و در پی انحلال این باشگاه پورحیدری به تاج پیوست و تا پایان دوران بازی اش در پاییز ۱۳۵۴ در این تیم باقی ماند و یک قهرمانی در آسیا در ۱۹۷۰، دو قهرمانی در ایران در ۱۳۴۹ و ۱۳۵۳ و سه قهرمانی در تهران در ۱۳۴۸، ۱۳۵۰ و ۱۳۵۱ را با تاج به دست آورد. پورحیدری در دوران بازی به عنوان مدافع راست بازی می کرد و سابقه سه بازی در تیم ملی ایران را نیز دارد. نخستین بازی وی نیز در بازی های آسیایی ۱۹۷۰ بود.
پورحیدری علاوه بر بازیکنی و سرمربی گری، به عنوان مدیر فنی و سرپرست باشگاه استقلال نیز فعالیت داشت و در تیم ملی ایران نیز مدتی به عنوان سرپرست فعال بود. از دیگر سوابق دوران مربی گری او حضور در الاهلی امارات، استقلال اهواز، فجر سپاسی شیراز، صنعت نفت آبادان و صنایع اراک را می توان نام برد. وی دارای رکوردهای زیادی در مربی گری در ایران است؛ وی تنها فوتبالیست ایرانی است که هم به عنوان بازیکن و هم به عنوان مربی قهرمان جام باشگاه های آسیا شده است. پورحیدری همچنین تنها سرمربی ای است که هم با تیم ملی و هم با یک تیم باشگاهی قهرمان آسیا شده است. وی با شش پیروزی رکورددار پیروزی در شهرآورد تهران نیز می باشد.
... [مشاهده متن کامل]
پورحیدری از اوائل دهه ۱۳۴۰ خورشیدی در بالاترین سطح فوتبال ایران حاضر شد و پس از مدتی حضور در تیم های جوانان دخانیات و جوانان دارایی به تیم بزرگسالان دارایی پیوست و در دو فصل متوالی ۱۳۴۴ و ۴۵–۱۳۴۴ با این تیم به کسب عنوان نائب قهرمانی جام باشگاه های تهران نائل شد و سرانجام در فصل ۱۳۴۶ با دارایی عنوان قهرمانی این مسابقات را از آن خود کرد تا اولین عنوان قهرمانی رسمی دوران فوتبالش را به دست آورد. سال بعد و در پی انحلال این باشگاه پورحیدری به تاج پیوست و تا پایان دوران بازی اش در پاییز ۱۳۵۴ در این تیم باقی ماند و یک قهرمانی در آسیا در ۱۹۷۰، دو قهرمانی در ایران در ۱۳۴۹ و ۱۳۵۳ و سه قهرمانی در تهران در ۱۳۴۸، ۱۳۵۰ و ۱۳۵۱ را با تاج به دست آورد. پورحیدری در دوران بازی به عنوان مدافع راست بازی می کرد و سابقه سه بازی در تیم ملی ایران را نیز دارد. نخستین بازی وی نیز در بازی های آسیایی ۱۹۷۰ بود.
پورحیدری علاوه بر بازیکنی و سرمربی گری، به عنوان مدیر فنی و سرپرست باشگاه استقلال نیز فعالیت داشت و در تیم ملی ایران نیز مدتی به عنوان سرپرست فعال بود. از دیگر سوابق دوران مربی گری او حضور در الاهلی امارات، استقلال اهواز، فجر سپاسی شیراز، صنعت نفت آبادان و صنایع اراک را می توان نام برد. وی دارای رکوردهای زیادی در مربی گری در ایران است؛ وی تنها فوتبالیست ایرانی است که هم به عنوان بازیکن و هم به عنوان مربی قهرمان جام باشگاه های آسیا شده است. پورحیدری همچنین تنها سرمربی ای است که هم با تیم ملی و هم با یک تیم باشگاهی قهرمان آسیا شده است. وی با شش پیروزی رکورددار پیروزی در شهرآورد تهران نیز می باشد.
