منصور، رجبعلی (۱۲۶۴ـ۱۳۵۳ش)
منصور، رجبعلی
(ملقب به منصور الملک) سیاستمدار و نخست وزیر دورۀ پهلوی . پس از تحصیل در مدرسۀ عالیه سیاسی به استخدام وزارت امور خارجه درآمد و مدت ها رئیس ادارۀ انگلیس در وزارت امور خارجه بود و سپس معاون وزارت امور خارجه شد. در ۱۲۹۸ش کفیل وزارت امور خارجه و در ۱۲۹۹ش وزیر داخله و سپس حکمران رضائیه (ارومیه) شد. در ۱۳۰۰ش معاون وزارت داخله بود و طی سال های ۱۳۰۲ـ۱۳۰۵ نیز کفالت وزارت داخله را برعهده داشت و سپس والی آذربایجان گردید (۱۳۰۶ش). در ۱۳۰۸ش در کابینۀ مخبرالسلطنه هدایت وزیر کشور شد و سال بعد به وزارت راه رسید و تا ۱۳۱۴ش در این سِمت باقی بود. در این سال ، به جرم ارتشا از کار برکنار و تحت تعقیب جزایی قرار گرفت ولی تبرئه شد. در ۱۳۱۷ش در کابینۀ جم به وزارت صناعت منصوب شد و سال بعد به وزارت پیشه و هنر رسید. با آغاز شکست آلمان ها در جبهه های جنگ کابینۀ آلمانوفیل متین دفتری سقوط کرد و کابینۀ انگلوفیل منصور در تیر ۱۳۱۹ش بر سر کار آمد. وی بنا به درخواست انگلستان و شوروی ، همۀ مستشاران آلمانی و خانواده هایشان را در مرداد ۱۳۲۰ش از ایران اخراج کرد. منصور در روز ۵ شهریور ۱۳۲۰ که مقارن با حملۀ متفقین به ایران بود از نخست وزیری استعفا کرد. مدتی بعد استاندار خراسان و سپس استاندار آذربایجان شد (۱۳۲۵ش ). منصور در ۱۳۲۹ش بار دیگر مدت کوتاهی به نخست وزیری رسید و سپس سفیر ایران در ایتالیا و در ترکیه شد. آخرین سِمت او سفیر سیار ایران در کشورهای اروپایی طی سال های ۱۳۴۲ـ۱۳۴۶ بود. وی فراماسونر و عضو لژ بیداری ایرانیان بود.
منصور، رجبعلی
(ملقب به منصور الملک) سیاستمدار و نخست وزیر دورۀ پهلوی . پس از تحصیل در مدرسۀ عالیه سیاسی به استخدام وزارت امور خارجه درآمد و مدت ها رئیس ادارۀ انگلیس در وزارت امور خارجه بود و سپس معاون وزارت امور خارجه شد. در ۱۲۹۸ش کفیل وزارت امور خارجه و در ۱۲۹۹ش وزیر داخله و سپس حکمران رضائیه (ارومیه) شد. در ۱۳۰۰ش معاون وزارت داخله بود و طی سال های ۱۳۰۲ـ۱۳۰۵ نیز کفالت وزارت داخله را برعهده داشت و سپس والی آذربایجان گردید (۱۳۰۶ش). در ۱۳۰۸ش در کابینۀ مخبرالسلطنه هدایت وزیر کشور شد و سال بعد به وزارت راه رسید و تا ۱۳۱۴ش در این سِمت باقی بود. در این سال ، به جرم ارتشا از کار برکنار و تحت تعقیب جزایی قرار گرفت ولی تبرئه شد. در ۱۳۱۷ش در کابینۀ جم به وزارت صناعت منصوب شد و سال بعد به وزارت پیشه و هنر رسید. با آغاز شکست آلمان ها در جبهه های جنگ کابینۀ آلمانوفیل متین دفتری سقوط کرد و کابینۀ انگلوفیل منصور در تیر ۱۳۱۹ش بر سر کار آمد. وی بنا به درخواست انگلستان و شوروی ، همۀ مستشاران آلمانی و خانواده هایشان را در مرداد ۱۳۲۰ش از ایران اخراج کرد. منصور در روز ۵ شهریور ۱۳۲۰ که مقارن با حملۀ متفقین به ایران بود از نخست وزیری استعفا کرد. مدتی بعد استاندار خراسان و سپس استاندار آذربایجان شد (۱۳۲۵ش ). منصور در ۱۳۲۹ش بار دیگر مدت کوتاهی به نخست وزیری رسید و سپس سفیر ایران در ایتالیا و در ترکیه شد. آخرین سِمت او سفیر سیار ایران در کشورهای اروپایی طی سال های ۱۳۴۲ـ۱۳۴۶ بود. وی فراماسونر و عضو لژ بیداری ایرانیان بود.
wikijoo: منصور،_رجبعلی_(۱۲۶۴ـ۱۳۵۳ش)