منصور حکمت یا ژوبین رازانی که با نام نادر بهنام نیز شناخته می شد، ( زاده ۱۳ خرداد ۱۳۳۰ در تهران – درگذشته ۱۳ تیر ۱۳۸۱ در لندن ) ، فعال سیاسی مارکسیست و مبارز کمونیست و یکی از شخصیت های اپوزیسیون جمهوری اسلامی بود. او از بنیان گذاران اتحاد مبارزان کمونیست بود که در سال ۱۳۶۲ به همراه کوملۀ انقلابی زحمتکشان کردستان ایران و چند گروه دیگر حزب کمونیست ایران را پایه گذاری کردند. منصور حکمت در سال ۱۳۷۰ از این حزب جدا شد و به همراه دیگر منشعبین حزب کمونیست کارگری ایران و نیز حزب کمونیست کارگری عراق را بنیان گذاری کرد.
... [مشاهده متن کامل]
منصور حکمت بیش از هر چیز به سبب ایجاد جریان جدیدی در چپ ایران شناخته شده است که علاوه بر مخالفت با رژیم سلطنتی و جمهوری اسلامی، تقریباً با همهٔ جریان های چپ دیگر ایران نیز به مخالفت برخاسته و مدعی بود که بر جریان چپ ایران در دوره بعد از انقلاب تفکر پوپولیستی غالب بوده است.
نام منصور حکمت در شناسنامه ژوبین رازانی بود و بسیاری ازجمله همسرش آذر ماجدی از او با این نام یاد می کنند. او به دلیل حساسیت بسیار بالای هر دو حکومت پادشاهی و جمهوری اسلامی ایران در دو دورۀ قبل و بعد از انقلاب نسبت به مارکسیسم و گرایش مارکسیستی از نام های مستعار مختلفی استفاده می کرده است. او در دورۀ پیش از تشکیل حزب کمونیست ایران با نام بهرام فعالیت می کرد. در دورۀ تشکیل حزب کمونیست و حزب کمونیست کارگری هم عموماً او را با نام تشکیلاتی نادر خطاب می کردند. اما در نهایت او با نام منصور حکمت شناخته شد و اغلب آثارش را نیز به این نام منتشر کرده است.
منصور حکمت در ۱۳ خرداد ۱۳۳۰ در یک خانوادۀ طبقۀ متوسط در تهران متولد شد. پدرش در رشتۀ اقتصاد تحصیل کرده بود و کارمند عالی رتبۀ دولت بود و بعداً مدتی هم به وکالت پرداخت. مادر وی نیز که سعیده رازانی نام دارد معلم و مدیر دبیرستان و وکیل دادگستری است. او تحصیلات دورهٔ متوسطهٔ را در دبیرستان البرز تهران به پایان رساند. سپس به شیراز رفت و در در رشتهٔ اقتصاد در دانشگاه شیراز به تحصیل پرداخت. منصور حکمت پس از گرفتن مدرک کارشناسی در رشتهٔ اقتصاد عازم انگلستان شد و در دانشگاه هایی چون دانشگاه کنت و «دانشگاه باث» ادامهٔ تحصیل داد. او نخستین بار در سال ۱۹۷۳ و در لندن با مارکسیسم آشنا شد. با این وجود حکمت در میان تحصیل به دلیل دگرگون شدن اوضاع ایران و وقوع انقلاب، به ایران بازگشت و تحصیلات دانشگاهی را برای همیشه رها کرد.
... [مشاهده متن کامل]
منصور حکمت بیش از هر چیز به سبب ایجاد جریان جدیدی در چپ ایران شناخته شده است که علاوه بر مخالفت با رژیم سلطنتی و جمهوری اسلامی، تقریباً با همهٔ جریان های چپ دیگر ایران نیز به مخالفت برخاسته و مدعی بود که بر جریان چپ ایران در دوره بعد از انقلاب تفکر پوپولیستی غالب بوده است.
نام منصور حکمت در شناسنامه ژوبین رازانی بود و بسیاری ازجمله همسرش آذر ماجدی از او با این نام یاد می کنند. او به دلیل حساسیت بسیار بالای هر دو حکومت پادشاهی و جمهوری اسلامی ایران در دو دورۀ قبل و بعد از انقلاب نسبت به مارکسیسم و گرایش مارکسیستی از نام های مستعار مختلفی استفاده می کرده است. او در دورۀ پیش از تشکیل حزب کمونیست ایران با نام بهرام فعالیت می کرد. در دورۀ تشکیل حزب کمونیست و حزب کمونیست کارگری هم عموماً او را با نام تشکیلاتی نادر خطاب می کردند. اما در نهایت او با نام منصور حکمت شناخته شد و اغلب آثارش را نیز به این نام منتشر کرده است.
منصور حکمت در ۱۳ خرداد ۱۳۳۰ در یک خانوادۀ طبقۀ متوسط در تهران متولد شد. پدرش در رشتۀ اقتصاد تحصیل کرده بود و کارمند عالی رتبۀ دولت بود و بعداً مدتی هم به وکالت پرداخت. مادر وی نیز که سعیده رازانی نام دارد معلم و مدیر دبیرستان و وکیل دادگستری است. او تحصیلات دورهٔ متوسطهٔ را در دبیرستان البرز تهران به پایان رساند. سپس به شیراز رفت و در در رشتهٔ اقتصاد در دانشگاه شیراز به تحصیل پرداخت. منصور حکمت پس از گرفتن مدرک کارشناسی در رشتهٔ اقتصاد عازم انگلستان شد و در دانشگاه هایی چون دانشگاه کنت و «دانشگاه باث» ادامهٔ تحصیل داد. او نخستین بار در سال ۱۹۷۳ و در لندن با مارکسیسم آشنا شد. با این وجود حکمت در میان تحصیل به دلیل دگرگون شدن اوضاع ایران و وقوع انقلاب، به ایران بازگشت و تحصیلات دانشگاهی را برای همیشه رها کرد.
