منشی زاده. [ م ُ دَ / دِ ] ( اِخ ) ابراهیم خان. ( 1296-1336 هَ. ق. ) وی در ایروان تولد یافت و در سال 1307 هَ. ق. همراه پدر به ایران مهاجرت کرد و چون جد وی میرزا محمد منشی نام داشت به منشی زاده اشتهار یافت. منشی زاده مانند پدر خود وارد خدمت قزاقخانه شد و پس از فوت پدر از مفاسد قزاقخانه و رفتار افسران روسی ضمن انتشار مقالات و نوشتن نامه به بزرگان مملکت به سختی انتقاد می کرد و از این رهگذر بسیار رنجیده خاطر بود چنانکه سرانجام از خدمت قزاقخانه کناره گیری کرد و به مشروطه خواهان پیوست و در راه استقرار مشروطیت فعالانه شرکت کرد. پس از برقراری مشروطیت مقامات و مناصبی از قبیل ریاست شهربانی شیراز وجز آن منصوب شد. اما چون اوضاع اجتماعی اداری مملکت را خلاف انتظار می دید بسیار آزرده و متأثر گردید. بنا به گفته خود برای انتقامجویی از خائنین مملکت به اتفاق دو تن دیگر کمیته مجازات تشکیل داد و در مدت ده ماه چندین نفر را به قتل رساند. در سال 1336 هَ. ق. که وثوق الدوله به مساعدت و حمایت انگلیسها نخست وزیر شد تمام اعضای کمیته مجازات را به استثنای مشکوةالممالک دستگیر و همه آنها و از جمله منشی زاده رابه قتل رسانید. ( از تاریخ رجال ایران تألیف مهدی بامداد ج 1 ص 29 و 30 و 31 ). رجوع به همین مأخذ شود.
فرهنگ فارسی
میرزا ابراهیم خان منشی زاده در رمضان سال ۱۲۹۶ ه.ق . در ایروان تولد یافته و تا سال ۱۳٠۷ که پدرش بایران هجرت کرد در ایروان بتحصیل مشغول بود و بعد از آمدن به ایران در مدرسه دارالفنون معلومات خود را تکمیل نمود و پس از مسموم شدن پدر بدنبال هدفهای او مشغول متحد کردن صاحب منصبان و نشر مقالات و نوشتن نامه به ارکان نظامی مملکت و نمایاندن مفاسد قزاقخانه و خرابکاری رئیس روسی آن گردید. او در انقلاب مشروطیت مجدانه شرکت داشت . ضمنا صاحب مقامات و مناصب دولتی نیز بوده است .
