منشورولایت

ما/زخم شمشیر جهالت در مصاف عاشقان/خط خونین عدالت سیردانایی ما/شوق سیمای زعامت سرفراز لحظه ها/رفت تا مرز شهادت رخ مهسایی ما/ سرخی صبح ازل لطف کریمانه اوست/ گقتی ای خصم بگیردست یداللهی ما/محشرصغرایی اش بیت حریم کبریا/خلعت بزم شفاعت تن شیدایی ما/تب این حادثه راغرق نگاهش دوختی/گویی از راه رسید ماه تماشایی ما /"گرطبیبانه بیایی به سربالینم/ به دوعالم ندهم لذت بیماری را/ ازدل ماذنه ها صوت نوازش برخاست/که پدیدارکندمهر پریسایی ما /عبرت آموز بود درس حکیمانه تو/تاکه تکمیل شودرسم دلآرایی ما/ حکم تکوین ظهور و لوح تقدیر زمان/حاصلش عمر تو و رمز شکیبایی ما/مکتب شهدولایت چووفایت شیرین /سربه شکرانه بساییم گل زهرائی ما/ دارد این عصر علمدار نشانی بردوش/ بلکه سیراب کندنسل اهورایی ما/ای کمربسته به قدقامت منشور امام/ ید طولای تو شد راز شکوفایی ما/. . . .