منشاص. [ م ِ ] ( ع ص ) زنی که شوی را از فراش منع کند. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( از ذیل اقرب الموارد ). زنی که اطاعت شوهر نکند و او را از فراش خود منع کند. ( ناظم الاطباء ).
فرهنگ فارسی
زنی که شوی را از فراش منع کند . زنی که اطاعت شوهر نکند و او را از فراش خود منع کند .
