منش گر

لغت نامه دهخدا

منش گر. [ م َ ن ِ گ َ ] ( اِ مرکب ) رجوع به منش گردا شود.

پیشنهاد کاربران

کسی که راه و روش خوب پیشه میکند
کسی که راه و روش خوب پیشه میگیرد .